Beste Beleggers, De GSM’s bestaan nog geen tien jaar in Nederland en ze zijn al niet meer uit ons straatbeeld weg te denken. Nederland heeft ondertussen vijf mobiele netwerken die allen over heel Nederland dekking bieden om hun klanten te voorzien van de behoefte naar bereikbaarheid. Immers voor veel consumenten en vooral ook bedrijven is bereikbaarheid essentieel geworden om te overleven. Daarnaast zijn de kosten om mobiel te bellen dermate gedaald dat ze de concurrentie met het bellen vanaf een vaste aansluiting aan kunnen gaan. Daarbij worden de toestellen vaak voor niets weggegeven door de telecomoperators. Men wil echter meer, want naast mobiel bellen moet men straks ook mobiel kunnen internetten. Zodoende kan men altijd zijn e-mail ophalen en op de hoogte blijven van het laatste nieuws. Hiervoor is UMTS in principe de nieuwe standaard, maar voorlopig moeten we het doen met een tragere tussenoplossing: GPRS. Door deze nieuwe standaarden betalen we straks niet meer per seconde, maar per opgehaalde bit. Voordeel daarvan is dat men altijd online kan zijn, maar daarvoor moet men natuurlijk ook betalen. En het blijft uiteindelijk de vraag of de consument dat er voor over heeft. Een succesvol voorbeeld hiervan is de succesvolle introductie van I-MODE in Japan. I-MODE maakt gebruik van GPRS en is enorm populair onder de Japanners. Ondertussen heeft KPN ook I-MODE op de markt gezet, maar eigenlijk is de Nederlandse en de Japanse markt niet met elkaar te vergelijken. Allereerst komt dat doordat in Japan het duur is om een vaste internetaansluiting te hebben, waardoor slechts 20% van de Japanners beschikte over een internetaansluiting tijdens de introductie van I-MODE in Japan. In Nederland heeft reeds 80-90% van de huishoudens beschikking over internet. Daarnaast zijn de Nederlanders beter in Engels dan de Japanners, waardoor I-MODE in Nederland geen ‘moedertaalprobleem’ op zal vullen. Ook houden Japanners meer van gadgets dan Nederlanders, dit versterkt door het feit dat ze in het openbaar vervoer erg weinig ruimte hebben om informatie tot zich te nemen. Een klein beeldschermpje op een mobiele telefoon biedt dan uitkomst. Aangezien I-MODE een erg gesloten systeem is (niet-abonnees hebben geen toegang tot het I-MODE-netwerk en I-MODE-abonnees hebben geen toegang tot andere netwerken) heeft het bedrijf dat het introduceert een groot marktaandeel nodig. NTT DoCoMo had dat wel in Japan, maar KPN beschikt niet over een groot marktaandeel. Positief punt is dat in Nederland wel seks op de I-MODE-telefoon getoond mag worden, terwijl dit in Japan verboden is. Vele media als internet, (mobiele) telefonie en de televisie zijn juist groot geworden door dat medium. Wat ook van belang is, is de vraag van de consument naar actuele informatie. Men wil niet meer veel handelingen doen om aan zijn informatie te komen, maar even snel en simpel een telefoon kunnen pakken en het al voor zich hebben. Dit gemak wordt gewaardeerd, maar dan moeten de prijzen wel laag blijven/zijn om de vraag te creëeren. Kortom, de consument moet nog even wennen aan de nieuwe mobiele mogelijkheden. De vraag naar meer en nieuwe informatie bestaat in principe wel, maar dan moet deze wel snel en goedkoop geboden kunnen worden. Voorlopig is de consument echter nog enigszins huiverig, omdat alles nog in zijn kinderschoenen staat. Toch hebben GPRS en UMTS een kans om te overleven, maar dan moeten zeker de opstartkosten voor de consument niet te hoog liggen. Reacties zijn uiteraard welkom, maar voorlopig liggen de prijzen naar mijn mening voor de GPRS- c.q I-Mode-telefoons te hoog om veel klanten te trekken. Ook kan de prijs per (k)bit omlaag, maar door concurrentie vermoed ik dat dat vanzelf geschied. I-Mode wil naar 100 000 klanten in NL en zo'n 400 000 - 500 000 klanten in DUI aan het van het jaar, maar met de huidige 34 000 zit KPN nog niet eens op 1/10 van het totaal... Met vriendelijke groet, Koos Burema