theo1 schreef op 3 september 2019 16:31:
Wat weten wij nou van China? Helemaal niks. Geen idee hoe de hazen daar lopen, hoe die maatschappij in elkaar steekt en hoe het werkt. Kunnen bedrijven ook echt vrij ondernemen, of zijn er beperkingen? Wie heeft ook het laatste woord binnen een onderneming: de aandeelhouders of de overheid? Ik heb geen idee. U wel?Ja, ik wel. En dat is niet zo moeilijk te bedenken. China is namelijk gewoon een dictatuur en functioneert net als eigenlijk iedere dictatuur. Het grootste verschil is een hoop geheimzinnigdoenerij en Taoïstisch-achtige spreuken die altijd wel wijs en diepzinnig klinken, maar niks zeggen. China is helemaal niet zo heel anders dan bijvoorbeeld Rusland behalve dan dat de Chinezen subtieler en minder incompetent zijn. Cultureel dingetje, en een eeuwenoude traditie van goed geschoolde ambtenarij.
Kunnen bedrijven ook echt vrij ondernemen, of zijn er beperkingen? Ze kunnen hun gang gaan zolang hun belangen maar gelijk lopen met die van de partij en ze geen bedreiging gaan vormen. Het wezenlijke verschil tussen een Amerikaanse Facebook en een Chinese is dat de Chinese vooral moet meewerken met de censuur en zorgen dat de overheidspropaganda prominent bovenaan staat. De Amerikaanse werkt alleen maar voor de adverteerders. Als je je daaraan houdt, kan je heel veel geld verdienen cq bij elkaar stelen.
Wie heeft ook het laatste woord binnen een onderneming: de aandeelhouders of de overheid?De overheid. Aandeelhouders hebben niks in te brengen. Maakt niet veel uit, want veruit de meesten zijn particuliere gokkers die alleen zijn geïnteresseerd in snelle koerswinst en die zich eerder baseren op astrologie dan op kwartaalcijfers. Hebben ze nog gelijk in ook: de astrologie is betrouwbaarder.
Het is een kenmerk van dictaturen dat officiële functietitels niet heel erg veel zeggen. Deng Xiaoping had bijvoorbeeld een groot deel van de periode dat hij aan de macht was helemaal geen enkele functie. Het gaat erom wie er toegang heeft tot degene(n) die de echte macht hebben. Vandaar vroeger dat Kremlin -watchen. Wie er premier of president was, zei niks. Het ging erom wie er naast Stalin stond. In Rusland was dst nog vrij goed te doen, omdat de Russen niet al te subtiel zijn. In China is dat een stuk minder gemakkelijk te lezen. Maar dus ook in Chinese bedrijven hoeft het niet perse iets te betekenen dat iemand CEO of president-commissaris is. Degene die het voor het zeggen heeft kan net zo goed ergens diep achter de schermen zitten.