Uit het interview van HV met het NRC van 24 januari:
U wist al een paar jaar dat de fusie er zou komen. Was de concurrentie met Sandd voor de bühne?
„Zeker niet. Vanaf 2017 zijn we er serieus over na gaan denken, in augustus 2017 heb ik er voor het eerst over gesproken. Pas vanaf september 2018, na een Kamerdebat met Mona Keijzer, wisten we dat er politieke steun voor was. Maar je weet niet hoe het precies gaat lopen, dus het concurreren gaat door. Werknemers wilden natuurlijk weten: wat betekent dit voor mij? Daar konden we geen antwoord op geven, dat was lastig. Ik ben blij dat we de hele operatie vrij snel hebben kunnen uitvoeren.”
Vanaf 2017 is er dus serieus over nagedacht...
De gedachten gaan meteen terug naar eind 2016, toen het overnamebod van 5,75 door Bpost werd afgewezen. De Belgische vice-premier de Croo noemde de gang van zaken bizar. Hij zou drie keer door Henk Kamp zijn benaderd met het verzoek om Bpost te bewegen het bod in te trekken. Volgens de Croo werd Postnl 'gedwongen te handelen naar de grillen en de willen van de Nederlandse politiek'. De noodzaak van consolidatie op de postmarkt werd dus wel ingezien (er werd vanaf 2017 serieus over nagedacht), maar het was niet de bedoeling dat dit zou gebeuren door Bpost. Nee, in Nederland worden dit soort zaken ietwat anders geregeld.
In augustus 2017 zijn er dus voor het eerst gesprekken met Sandd geweest...
Vervolgens op 9 oktober 2017 kondigt Sandd aan dat ze Van Straaten Post (VSP) gaan overnemen. Er is echter een probleem met financiering, omdat Sandd per 30 september 2017 al niet meer voldoet aan de bankconvenanten van de bestaande leningen met Deutsche Bank en Rabobank.
Op 30 november 2017 wordt bekend dat (na 8 jaar uitstel) per 1-1-2018 postbedrijven definitief verplicht zijn met 80% van hun werknemers een arbeidsovereenkomst af te sluiten. De financiele positie van Sandd en de businesscase voor de overname van VSP worden hiermee nog twijfelachtiger.
Toch worden op 5 maart 2018 de aandelen VSP overgenomen. Dit is mogelijk geworden door nieuwe leningen verstrekt door ING waarmee ook de bestaande leningen bij Deutsche Bank en Rabobank worden afgelost.
Op 9 april 2018 geeft van der Laar een interview in de Telegraaf waarbij hij aangeeft open te staan voor een overname door Postnl.
Van januari t/m mei 2018 is er dan nog de postdialoog geweest onder leiding van Marjan Oudeman. Het op 11 juni 2018 verschenen advies bepleit ook consolidatie.
Zo'n commissie is een typisch Nederlands soort van ritueel waarmee elk politiek besluit dat wat moeilijk ligt wordt gedepolitiseerd en in achterkamertjes tot een consensus wordt gemasseerd.
Op 25 februari 2019 worden de overnameplannen en een overnamesom van 130 miljoen bekend gemaakt. Nadat de ACM ook nog haar ding heeft gedaan staan begin september 2019 alle lichten op groen voor de consolidatie van de Nederlandse postmarkt.
Concluderend heeft de Nederlandse politiek ingezien dat consolidatie van de postmarkt noodzakelijk was en dat de privatisering moest worden teruggedraaid. Na het bod van 5,75 van Bpost te hebben getorpedeerd, zou de meest koninklijke weg zijn geweest zelf met een hoger bod te komen. Dit zou ook in lijn zijn geweest van de wetgeving en spelregels die er omtrent marktwerking en beursgenoteerde bedrijven zijn in Nederland. Het Nederlandse kabinet besloot anders. Ja, er moest weer een monopolist komen. En nee, Den Haag ging hier niet voor betalen. Het uiteindelijke resultaat is dat de Nederlandse overheid de privatisering van postnl heeft teruggedraaid en de aandeelhouders van Postnl hiervoor hebben moeten bloeden.
Voor de bühne zijn overname van eerst VSP en later Sandd keurig langs het ACM geweest en is er een postdialoog gehouden. De gang van zaken en uitkomsten stonden echter al na de weigering van het bod van Bpost vast. Met de normale werking van markteconomie en democratie heeft dit alles niets te maken. Het Nederlandse regentendom noemt zichzelf graag liberaal, maar de term 'nomenklatoera' is meer van toepassing.