Shortgala schreef op 29 maart 2020 13:34:
Door Maurice de Hond. Zie maurice.nl
Grote invloed van luchtvochtigheid op verspreiding
27 maart 2020in COVID-19
Buiten de (sub-)tropische gebieden vinden de griepepidemieën ‘s winters plaats. De grote vraag is in hoeverre het COVID-19 virus dit patroon ook zal gaan volgen.
Er zijn sterke aanwijzingen dat dit inderdaad het geval zal zijn. In mijn artikel van afgelopen zondag heb ik die al voor een deel aangevoerd, maar inmiddels zijn die aanwijzingen nog sterker.
Hieronder zal ik die bevindingen beknopt weergeven met links naar de bewuste bronnen, zodat u de onderzoeken ook zelf kunt lezen.
Wat is de bepalende factor voor het seizoenseffect van influenza?
Dit is het belangrijkste (en grootste) onderzoek dat ik heb kunnen vinden. In 2013 uitgevoerd en in The Public Library of Science gepubliceerd.
Het betreft een metastudie op 78 plekken op aarde, waar minimaal twee jaar is bijgehouden wanneer de griepepidemie uitbrak en onder welke weersomstandigheden. Daarin is vastgesteld, dat de “specifieke luchtvochtigheid” een goede voorspeller is van het moment dat er een griep epidemie uitbrak in de niet (sub-) tropische gebieden. (Die specifieke luchtvochtigheid is een andere maat dan die we normaliter horen bij de weersverwachting. Dat is de relatieve vochtigheid. De specifieke luchtvochtigheid geeft aan hoeveel gram water er in een kilo lucht zit)
Bekijk de onderstaande grafiek. Het is een heel belangrijke: De verticale kolommen geven de gemiddelde specifieke luchtvochtigheid per maand. (Die loopt dus van onder de 1 gram water per kilo lucht tot bijna 18 gram water per kilo lucht). De puntjes zijn de momenten waarop een maand later, op 44 plekken boven de 25e breedtegraad (gebieden met echte winters) een griepepidemie uitbrak. Dat is vrijwel steeds als de specifieke luchtvochtigheid het laagst is. En wat ook belangrijk is. Er lijkt een bovengrens te zijn van rond de 6 g/kg.
De vraag is hoe dit nu eigenlijk kan?
In de literatuur kom ik twee mogelijke redenen tegen waarom dat zo is.
De druppeltjes die een besmet persoon verlaten bij niezen, hoesten of kuchen, blijven in heel droge lucht (veel) langer zweven dan als het vochtig is, zegt Dr. A. Evangelista.
De influenzavirus heeft (net als COVID-19) een zogenaamde lipid enveloppe. Wetenschappers redenreren dat het denkbaar is dat dit membraam door veel water in de lucht wordt beschadigd, waardoor het virus onschadelijk wordt. Het onderstaande trof ik hier aan.
Dus de relatie tussen het influenzavirus en de specifieke luchtvochtigheid is onomstotelijk aangetoond. Maar geldt dat ook voor het COVID-19 virus?
Het goede nieuws is, dat die samenhToen kwam dit belangrijke onderzoek, dat begin maart werd gepubliceerd op een wetenschappelijk platform. Daarin zijn de COVID-19 uitbraken over de hele wereld bekeken en wordt ang inderdaad blijkt uit de uitgevoerde analyses van de verspreiding van het virus over de wereld (zowel beschreven in de wetenschappelijke literatuur als gevonden door mij). En ook hier lijkt die 6 g/kg grens van de specifieke luchtvochtigheid een belangrijke rol te spelen!
geconcludeerd, dat de COVID-19 – uitbraken steeds volgden na een fase met temperaturen tussen 4 en 11 graden en een specifieke luchtvochtigheid onder de 6g/kg. Dit is hun kaart met die virus-uitbraken en de temperatuurzones rondom die uitbraken.Mijn eigen analyses van de ontwikkelingen van COVID-19 over de hele wereld en in het bijzonder in Italië, Nederland en de VS laten een vergelijkbaar beeld zien.
Deze grafieken tonen bijvoorbeeld de luchtvochtigheidsituatie in 4 steden in Italië en Nederland in februari en maart van dit jaar. Achter de plaatsnaam staat het aantal dagen dat de specifieke luchtvochtigheid onder die grens van 6 is gebleven bij een gemiddelde luchtvochtigheid gemeten om 14 uur ’s middags. In Bergamo was het op die manier gezien veel slechter weer dan in Napels. Daaronder komt een grafiek waaruit de ontwikkeling blijkt va het aantal dodelijke slachtoffers in die gebieden.
De onderstaande grafiek laat zien hoe het aantal sterfgevallen zich heeft ontwikkeld in die vier gebieden. Als maatstaf is genomen het aantal dagen na de tiende gerapporteerde besmetting in dat gebied.
Flourish logoA Flourish chart
Het is duidelijk dat de ontwikkeling van het aantal doden in de provincies van Rome en Napels, beduidend lager ligt dan in de provincie Lombardije, waarin Bergamo en Milaan liggen. Nederland bevindt zich tussen Lombardije (Bergamo), Napels en Rome in. In Italië is de lockdown op 9 maart ingegaan, dus het effect daarvan zou voor Napels en Rome ongeveer nu zichtbaar moeten gaan worden.
Deze cijfers ondersteunen de bevindingen, dat er een duidelijke samenhang is tussen de intensiteit van de uitbraak en de specifieke luchtvochtigheid. Met waarschijnlijk die 6g/kg als een belangrijke grenswaarde.
Ook de uitbraak in de VS laat dit patroon zien. Gerelateerd aan de bevolkingsomvang zijn er veel minder doden in Florida en Californië dan in New York en Washington State (Seattle). Ook daar zien we t.a.v. de specifieke luchtvochtigheid vergelijkbare trends als in de andere onderzochte plaatsen. Seattle en New York hadden veel meer dagen onder de 6g/kg dan Miami of Los Angeles.
Twee interessante staten zijn er met een opmerkelijk (en leerzaam) cijfer. Illinois (waar Chicago in ligt) heeft weinig doden tot dusverre. Dat is in lijn met bevindingen dat als de temperatuur echt laag is (regelmatig onder de nul) dat dan de omstandigheden voor de verspreiding van het virus ook ongunstig is. En in Chicago was het regelmatig behoorlijk koud.
In Louisiana, waar wel duidelijk een stevige uitbraak is die wordt toegeschreven aan Mardi Gras (het carnaval van New Orleans) op 25 februari, was de specifieke luchtvochtigheid wel ruim boven de 6g/kg. Zelfs ruim boven de 15g/kg.
Iets dergelijks is trouwens ook in Maleisië gebeurd. Daar werd eind februari vijf dagen lang een grote religieuze islamitische bijeenkomst gehouden met 16.000 deelnemers, waarvan 1.500 uit het buitenland. Maleisië heeft ook een hoge specifieke luchtvochtigheid, toch zien we na die bijeenkomst een forse uitbraak. Ik besteed een apart blog over dit verschijnsel dat ook bij het onderzoek uit 2013 over de seizoensgevoeligheid van het influenza virus, dat in tropische omstandigheden de condities juist gunstig zijn, bij hoge temperatuur en hoge luchtvochtigheid.
Ten slotte is er een Chinees onderzoek, waarin ook een relatie wordt gelegd tussen het weer en de z.g.n. R0-waarde (hoeveel mensen door 1 persoon worden besmet) op basis van hun bevindingen in Chinese steden. Naarmate temperatuur en/of luchtvochtigheid stijgt neemt volgens dit onderzoek de R0 af.
Al deze resultaten vormen een onderbouwing van de hypothese dat specifieke luchtvochtigheid boven de 25e breedtegraad een invloed heeft op de snelheid van verspreiding van het COVID-virus. Dus een invloed op de R0.
Het feit dat er veel minder doden zijn in Rome en Napels dan in Bergamo is volgens mij met name daaraan te danken! Als in Nederland de ontwikkeling van het aantal doden dezelfde trend had gevolgd als in Rome of Napels, dan zouden we nu tussen de 100 en 200 doden gehad hebben in plaats van de ongeveer 550.
Deze wetenschap kan benut worden bij het beleid dat gevoerd wordt t.a.v. het verlagen van de R0 (de verspreidingssnelheid) en de exit-strategie (hoe we langzaam weer naar een normale situatie gaan). Die beschrijf ik in dit blog.