Misschien schreef op 22 april 2021 09:57:
[...]
Hij zat bij ons in "t bedrijf tot 2000 tot mijn man uitviel en meester schilder was. Bij zijn uitval zat hij iedere dag aan z.n bed en zei, als jij niet terug schilder ik geen streek meer, misschien om hem op te peppen? Hij hield woord en ging in de luxe verbouwingen omdat wij hem als vooropleiding houtbewerken hadden op gepucht om hem niet automatisch hetzelfde als zijn vader te doen.
Ik Hij nu met hem mee, we verkochten samen het werk en ik ging met de klanten op pad om keukens en andere uit te zoeken. We hadden Erwin Olaf als klant en zijn kringen. Heel leuk, hij kan prachtige dingen maken en nu snap je onze verwevenheid.
Ook privé koos hij niet de gemakkelijkste weg met een vrouw met manisch depressiviteit en ernstige psychoses waardoor werk en privé we ook optrokken met elkaar en altijd zonder woorden. Ook nu, had hij het moeilijkst van onze twee, hij schoof het voor zich uit uit ongeloof, maar besefte dat mijn tijd niet lang was en is er elke dag mee bezig. Na het bouwen is het de 7e lak en schilderwerk, nog 2x en dan de afbouw, daarom zei ik gisterenavond ik wacht op je jongen. Vanzelfsprekend was zijn antwoord, kort maar krachtig.
Tini