theo1 schreef op 13 december 2012 11:46:
Dat zou wel heel mooi zijn: als we allemaal maar positief gaan denken, dan gaan alle problemen vanzelf weg. Was het maar zo simpel. Het probleem is dat deze crisis heel complex is. Er spelen veel zaken die door elkaar lopen.
- veel te hoge schulden, vooral bij overheden.
- een aantal landen functioneren institutioneel gewoon niet goed. Vroeger was dat alleen hun eigen probleem, nu is dat dankzij de euro iedereen zijn probleem.
- een enorme overproductie van onroerend goed, vooral kantoren. Daar zit een enorme hoeveelheid papieren kapitaal die uiteindelijk afgeschreven moet worden, met als gevolg dat eigenaren en hun geldschieters (de banken) in de problemen komen.
- een zwak bankensysteem waarbij veel banken in (semi)overheidshanden oneigenlijk gebruikt worden. Iedereen weet intussen van de Spaanse caja's, maar soortgelijke problemen spelen bij de Duitse Landesbanken en Sparkassen. Daarom wil Duitsland geen Europees toezicht op kleinere banken: als dat er komt, komen de problemen bij hun eigen banken aan het licht. Daarom heeft Duitsland echte stresstests steeds gesaboteerd.
- de euro. Een slecht idee dat wrak is uitgevoerd. De euro heeft de concurrentiepositie van Zuid Europa gesloopt. Als je al een euro had willen hebben, had het aantal deelnemende landen veel kleiner en homogener moeten zijn en zouden de onderliggende verdragen veel sterker moeten zijn. Nu is het een rokende puinhoop.
- politieke verlamming waardoor problemen steeds niet worden opgelost. Europese politici zijn over het algemeen van bedenkelijke kwaliteit.
- gebrek aan draagvlak onder de bevolking. De bevolking wordt niks gevraagd, daarom is er ook geen draagvlak. Pogingen tot oplossing worden liefst helemaal buiten parlementen om bekokstoofd, als het niet anders kan worden ze met trucjes of het machtswoord door parlementen heen gesmokkeld. Geen wonder dat bevolkingen cynisch worden.
- demografische verandering. Europa vergrijst. Met als gevolg dat veel bestaande regelingen niet meer goed werken. Pensioenen, financiering van de zorg, arbeidsmarkt, volkshuisvesting, al deze terreinen zijn georganiseerd vanuit de situatie van de jaren '50 en '60. Die situatie gaat niet meer op, dus dingen moeten anders worden georganiseerd, maar gevestigde belangen zijn te sterk.
- heel fundamenteel: de hele inrichting van de democratie kraakt. De democratie draait op politieke partijen, vakbonden en werkgeversorganisaties. Politieke partijen en vakbonden hebben nog maar zeer weinig actieve leden. Er wordt veel gezeurd over ontkerkelijking, maar de kerken zitten propvol vergeleken met de partijen en de vakbonden. Daar is de situatie pas echt desolaat. Maar ze worden wel geacht
de kiezer en
de werknemer te vertegenwoordigen. Die fictie is bijna niet meer vol te houden. Maar als je die fictie loslaat, stort het systeem in.
Er is heel veel meer aan de hand dan een beperkt aantal landen dat even een beetje krap bij kas zit. En ook heel veel meer dan een vertrouwensprobleem dat met wat positieve vibes vanzelf weer overgaat.