Fiscale optimalisatie.
Naar aanleiding van de flinke discussies in de draad van Katzenkop en Hermione wil ik hier eens wat voorbeelden geven hoe ondernemers te werk kunnen gaan.
Anton is banketbakker, werkt keurig 38 uur per week en vangt een salaris van f000 Euro bruto waar hij gewoon even voor het gemak x procent belasting over betaalt. Hij vindt dat prima zo.
Zijn tweelingbroer Barend werkt wel 60 uur in de week omdat hij veel langere werkdagen maakt en ook in het weekend doorwerkt. Uiteraard verdient hij dan ook een pak meer, laten we zeggen 2f000 Euro bruto, maar gaat de belastingstarief omhoog naar bijvoorbeeld x + y procent. Harder werken wordt dus extra belast omdat hij in een hogere inkomstengroep terecht komt.
Barend heeft een verstandigee boekhouder die hem uitlegt dat hij zijn broodjesbakkerij beter in een eenpersoonsvennootschap kan uitoefenen, hetgeen ervoor zorgt dat hij uiteindelijk toch minder belasting betaalt. Laten we zeggen gemiddeld x-z procent. Barend is niet dom en volgt het advies van zijn boekhouder. Maar Barend krijgt de smaak te pakken en leest over allerlei mogelijkheden die binnen zo’n vennootschap mogelijk. Barend blijft maar jaren keihard werken en de boekhouder wordt vervangen door een accountant en een wereld gaat er voor Barend open…
De accountant wijst Barend erop dat hij veel zaken veel slimmer kan aanpakken. Zo heeft Barend drie autootjes rondrijden “voor de zaak”, maar dat is een warboel. Er is niet goed gestructureerd wat privé is en wat precies voor de zaak. Nauwkeurigere aankopen van auto’s en onderhoud en benzine gaat extra’s opleveren.
De accountant wijst Barend er verder op dat de verkoop van zijn broodjes uit zijn oorspronkelijk huis/ winkelpand een domme constructie is. Hij kan veel beter de winkelpand verhuren aan zijn broodjeszaak. Maar de accountant heeft een nog beter idee: je haalt dat hele winkelpand uit je privévermogen en stopt het ook alweer in een aparte vennootschap, die vanaf dan de huur ontvangt.
Het wordt voor Barend een een beetje erg ingewikkeld, maar na een paar keer uitgelegd te hebben, met rekenvoorbeelden stapt hij samen met de accountant naar de notaris. De alweer nieuwe vennootschap is een feit.
Die accountant is duur, maar hij brengt zijn geld wel op: Hij wijst Barend erop dat het fantastisch is dat hij zo gruwelijk hard werkt maar dat er helemaal geen pensioen wordt opgebouwd en nu Barend toch een vennootschap heeft, kan de inkomsten binnen die vennootschap mooi afgeroomd worden ten gunste van een leuke pensioenopbouw. En vroeger vertelt de accountant, kon het nog véél mooier, door de zogenaamde eenpersoons Stichting pensioenfondsen maar dat heeft de Nederlandse wetgever jammer genoeg verboden.
Barend spreekt zijn tweelingbroer nog wel eens en vertelt hem van de nieuwe mogelijkheden. Maar al gauw bleek dat wat voor Barend de moeite waard is, omdat hij zo hard werkt en zoveel, nu binnen zijn vennootschap verdient, dat die voordelen minder voor zijn tweelingbroer Anton werken, simpelweg omdat Anton geen zin heeft om zo hard te werken.
Toch stoort het Anton dat zijn broer Barend procentueel minder belasting betaalt dan hijzelf, omdat hij niet alle mogelijkheden gebruikt die er bestaan.
Anton wordt al helemaal giftig als zijn broer Barend vertelt dat hij onlangs in contact is gekomen met….een subsidioloog! Wat vertel je me nu toch broer! Nou, zegt Barend, ik las dat zelfs Prins Charles van Engeland voor zijn landgoederen grote subsidies krijgt van de EEG uit Brussel en als hij daar gebruik van maakt, waarom ik dan niet? En zo laat onze ondernemende Barend een subsidioloog aanrukken die zowaar nog wat investeringssubsidies mogelijk ziet, die Barend kan laten aanvragen door zijn bakkersvennootschap….. Zijn broer Anton staat perplex.
En laat broer Barend nu weer wat nieuws ontdekt hebben.. Ach, ik postte het al in de draad van Katzenkop.
Moraal van dit verhaal: Mensen werken hard en willen daar iets aan overhouden. Als je zoals Warren Buffet de beste specialisten in huis hebt betaal je zoals hijzel f zegt maar 17 procent en zijn werknemers veel meer. ( Procentueel). M aar Warren komt wel met dit verhaal af na… bijna 40 jaar met holdings en vennootschappen gewerkt te hebben. Dat is nu juist de reden waarom ijverige ondernemers met al dit soort , vaak ingewikkelde constructies aan de slag gaan. Met de hulp van fiscalisten de uiteindelijke opbrengst van je werk optimaliseren, verhogen.
Wie daar geen gebruik van wil maken, moet, in mijn ogen niet brommen tegen mensen die daar wel gebruik van maken.
Een totaal ander goed discussiepunt is om al die regelingen zodanig te gaan belasten dat ze uiteindelijk niet meer opgestart worden. Dan bouwt men dus geen pensioen meer op binnen een vennootschap en dan krijgt men gewoon nergens geen subsidie meer voor. Maar zover zijn we nog lang niet, zeker als je dan ook nog eens naar je buurlanden gaat kijken.
Want zowel Barend als Anton zouden wel een broodjesketen in het buitenland willen opstarten… en dan herhaalt zich de hele cyclus die ik hierboven geschetst heb. Want in ieder afzonderlijk buitenland zijn er weer andere spelregels, maar vooral ook andere mogelijkheden. Zie de pure concurrentie tussen landen om bedrijven aan te trekken en de vaak frappante verschillen in belastingheffing in bijvoorbeeld Duitsland vergeleken met Ierland.
Je kunt met hard werken geld verdienen…maar je kunt met fiscale optimalisatie proberen daar wat meer van over te houden.
Peter