Trump schopt het golfballetje zo vaak naar een gunstige positie dat zijn caddy’s hem Pele noemen
Zijn laatste uren als president brengt Donald Trump woensdag door op de plek waar hij het liefste is: zijn eigen golfbaan. Rick Reilly schreef een boek over Trump en zijn sport. ‘Over alles liegt hij: zijn baanscores, zijn golfhandicap, de ranking van zijn golfbanen.’
‘Ik ga zo hard voor jullie werken’, zei presidentskandidaat Donald Trump op campagne in 2016, ‘dat ik geen tijd meer zal hebben voor golf. Er moet zoveel gebeuren.’
Die belofte bleek een leugen, zegt de Amerikaanse sportschrijver Rick Reilly, een van de vele onwaarheden van Trump. ‘Afgezien van Woodrow Wilson, die vlak bij het Witte Huis om de dag negen holes liep voordat zijn werkdag om half tien begon, is er geen president geweest die zoveel golf heeft gespeeld als Trump. En er is niemand in de wereld die daarbij zo valsspeelt.’
Reilly, veelvuldig bekroond columnist met een, volgens USA Today, rocksterrenstatus, kon dertig jaar geleden zijn ogen niet geloven toen hij voor het eerst met vastgoedman Donald Trump een rondje liep. ‘Die man deed mislukte slagen opnieuw alsof het niets was, zonder mij te vragen of ze te tellen uiteraard. Hij schopte zijn bal steeds van het hoge gras van de rough op, het korte gras van de fairway. Ik speel nu 50 jaar en de enige speler die ik ken die dat doet staat op de cover van mijn boek. Trump doet dat zo vaak dat zijn caddy’s hem Pele noemen.’
Zo ging het die dag maar door. ‘Toen zijn bal op een onmogelijke plek in het gras lag op meters van de cup, zei hij ‘die maak ik wel’, pakte zijn bal op en noteerde één slag. Normaal gesproken vráág je je tegenstander zoiets als je bal vlak bij de hole ligt en niet te missen is. Het werd op een bepaalde manier zelfs leuk, dat schaamteloze, voortdurende valsspelen van hem. Dat was een mythe, maar ik zag het nu met eigen ogen.’
CIJFERS
295 keer ging Trump als president naar zijn eigen golfresort, 3 keer naar een ander, hij speelde gemiddeld eens in de vijf dagen.
144 miljoen dollar (118 miljoen euro) kostte dit de Amerikaanse belastingbetaler, schat de website Trumpgolfcount.com die alle golfuitjes documenteerde.
1.600 kilometer van het Witte Huis ligt Trumps meest bezochte golfresort: Mar-a-Lago in Florida.
3 ‘mijn handicap’ zegt Trump over het aantal slagen dat hij meer slaat dan het baangemiddelde, Reilly houdt het op 10 à 11. ‘Echt niet slecht voor een 74-jarige.’
Marilyn Monroe
Geen moment besefte Reilly destijds dat hij met een toekomstige president aan het golfen was. ‘Mijn dronken oom vertelt elk jaar op familiefeestjes dat hij met Marilyn Monroe naar bed is geweest en met Frank Sinatra heeft gegokt. Ik dacht nog eerder dat die oom president van de Verenigde Staten zou worden dan Donald Trump.’
Reilly schreef tal van sportboeken, vooral over golf waarvoor hij een innige liefde koestert. ‘Golf is hier een volkssport die om beleefdheid en wellevendheid draait. En je bent je eigen scheidsrechter.’
Erger dan verliezen, veel erger, vindt Reilly het om van valsspelen beschuldigd te worden. ‘Dat zit bij alle golfers zo diep, die vrees.’ In 1983 zou de Zuid-Afrikaanse topspeler Gary Player een blaadje bij zijn bal hebben verschoven. Hij en zijn tegenstander toen, de Amerikaan Tom Watson, wisselden in de decennia daarna volgens Reilly nauwelijks nog een woord met elkaar.
En dan is het 20 januari 2017 en is die valsspelende, niet al te serieus te nemen vastgoedmagnaat, eigenaar van 17 verliesmakende, naar hemzelf genoemde ‘ultrakitscherige en peperdure’ golfbanen en zelfverklaard winnaar van maar liefst 18 golfkampioenschappen, zomaar president van Amerika en ‘Commander in Chief’.
Uitzinnig valse claim
Reilly, vooral getergd door de almaar herhaalde ‘uitzinnig valse claim van 18 kampioenschappen’ van de president, besluit een boek te schrijven over Trump en golf: Commander in Cheat. ‘Iemand moet vertellen wat de manier waarop Trump golft zegt over hem als president. Golf is zoals een fietsbroek: het onthult veel over een man.’
Reilly sprak voor zijn boek tal van tegenstanders van Trump (professionele golfers en beroemdheden), caddy’s, personeel van de Trump golfbanen en een enkele persoonlijke beveiliger van de president. Ze zijn unaniem over Trump als golfspeler: hij kan het niet uitstaan om te verliezen.
‘Dat gaat veel verder dan dat je niet tegen je verlies kunt’, legt Reilly uit. ‘Over alles wat je in getallen kunt uitdrukken liegt hij: zijn baanscores, zijn golfhandicap, maar ook over de ranking van zijn golfbanen, hoeveel die waard zijn, hoeveel hij erin belooft te investeren.’
En die 18 toernooien die hij officieel heeft laten registreren als gewonnen? ‘Ik ben ze allemaal nagegaan en niet één klopt. Trump claimde overwinningen op banen die nog niet bestonden, zelfverzonnen titels op zijn eigen banen of leverde na een vernietigende nederlaag een valse scorekaart in.’
Sinds Trump president is, laat hij volgens Reilly het valsspelen over aan de talloze veiligheidsagenten die meelopen op zijn rondje. ‘Nu schoppen of gooien zij de presidentiële bal naar een betere positie. Niemand durft er wat van te zeggen.’
‘OBAMA IS EEN MODELSPELER’
Ruim een eeuw is golf de favoriete sport van Amerikaanse presidenten. ‘Omdat’, zegt auteur Rick Reilly, ‘het Witte Huis een fluwelen gevangenis is. Golf is een excuus om naar buiten te gaan.’ Omdat het lastig is vanuit een hoog gebouw of van dichtbij een aanslag op een golfspelende president te plegen, heeft golf ook de voorkeur van presidentiële beveiligers.
De 135 kilo zware William Howard Taft was de president die golf in 1909 ontdekte. Zijn opvolger in 1913, Woodrow Wilson, speelde naar schatting 1.600 keer in acht jaar. In de sneeuw met zwarte ballen en alleen met zijn vrouw en dokter.
Franklin Roosevelt was volgens Reilly zonder twijfel de beste golfspelende president geweest, maar polio doorkruiste dat twaalf jaar voor zijn presidentschap. Eisenhower kon niet putten, Kennedy was zonder slechte rug een topspeler geweest, Johnson deed net als Trump zijn afslag keer op keer over en Nixon kreeg pas na zijn opstappen plezier in golf.
Bush senior was binnen twee uur klaar met 18 holes, terwijl zijn opvolger Clinton dat tot minstens zes uur kon rekken. ‘Want: meer sigaren, meer lachen, minder Bosnië’, zegt Reilly. Volgens hem kennen Bush junior en Obama élke regel en houden ze zich er strikt aan. ‘Vooral Obama is een modelspeler.’