Plein777 schreef op 25 mei 2023 08:55:
[...]
Media wilden Trump hoe dan ook zien vallen
Door Leon de Winter
In de westerse media zijn de afgelopen jaren talloze uitzenduren en krantenpagina’s gevuld met sensationele berichten over Donald Trumps collaboratie met Moskou. Geruchten over een samenwerking tussen Trump en Moskou kwamen in 2016 op gang, en ze droogden nooit op. Jarenlang bleven bijna alle Nederlandse correspondenten in Amerika sappig en enthousiast volhouden dat Trumps ondergang nabij was. De meeste mediaconsumenten die zichzelf als hoogopgeleid en goedgeïnformeerd beschouwden, zeg maar de gemiddelde D66’er, wachtten ook hoopvol op de val van Trump, dus alom heerste er ’wishful thinking’.
Hillary Clinton had de eerste vrouwelijke president van Amerika moeten worden, maar een grofgebekte straatvechter met het stijlgevoel van een patjepeeër wist de sleutel tot het Witte Huis te bemachtigen, en dus mocht er op hem, de luidruchtige verstoorder van het feestje van Hillary, worden gejaagd.
In de eerste berichten over het ’Steele Dossier’, een verzameling uitzinnige verhalen over Trumps liederlijkheid, meldden media dat de Russen over ’Kompromat’ beschikten, ofwel over verhalen waarmee ze hem chanteerden. De info over die chantage zou aan een Britse ex-spion zijn gelekt door informanten uit kringen van Russische geheime diensten. Die Russen zouden het kroonjuweel van hun geheime diensten, namelijk het feit dat een potentiële Amerikaanse president in het geheim een Russische agent was, voor enkele zilverlingen aan die Britse ex-spion hebben verraden. Dat was volstrekt ondenkbaar. Die lekkende Russen zouden geen dag hebben overleefd. Ik was niet de enige die meteen twijfel hechtte aan het Steele Dossier. In het Durham Rapport, dat vorige week hier en daar tot ophef leidde, staat dat ook de FBI en de CIA geen woord geloofden van dat Steele Dossier, waarin bijvoorbeeld te lezen valt dat Trump in Moskou hoeren had ingehuurd die op het hotelbed moesten urineren waarin ooit Barack en Michelle Obama hadden geslapen.
Team Hillary
In augustus 2016 wisten de FBI en de CIA al dat het campagneteam van Hillary het Steele Dossier had gefinancierd. Doel was Trumps campagne te versjteren. Ik vermoed dat Bill Clinton daarin een rol heeft gespeeld; hij is een politiek beest dat al in een vroeg stadium aanvoelde dat een flink deel van het electoraat behoefte had aan een vulgaire miljardair die het progressieve en conservatieve establishment te kakken ging zetten. Het Steele Dossier was nep, maar dat weerhield de leden van de ’Deep State’ (ofwel de functionarissen die carrière maken op de topetages van de geheime diensten, think tanks, universiteiten, overheidsdepartementen) er niet van een onderzoek naar Trumps ’collusion’ met Poetin te starten.
Lulkoek
Dat het collusion-verhaal lulkoek was, deed er niet toe: de verwachting bestond dat de zoektocht ander vuil in Trumps leven zou opdiepen. Dus: een democratisch gekozen president werd op totaal onrechtmatige gronden door de FBI onderzocht. Diens regeringstermijn werd verstoord en vervolgens zijn kansen op een mogelijke tweede termijn. Een recent onderzoek liet zien dat vierenveertig procent van het Amerikaanse publiek nog steeds gelooft dat het volstrekt fictieve Steele Dossier authentiek is. Alles ervan, elke komma, is gelogen. En er was sinds 2016 nauwelijks een krant of nieuwszender die daar integer over wilde berichten, integendeel, de meeste media wilden Trump zien vallen en bleven de leugens herhalen. In Nederland was het weinig anders.
"Propaganda in plaats van journalistiek"
In al die uitzendingen van Jinek en Op1 en Nieuwsuur zaten de tafelzitters te glunderen wanneer door een expert Trumps einde werd aangekondigd. Het verschil tussen feit en fictie was verdwenen. Soms was het wekelijks raak: Trump ging eraan, de laatste muren vielen, de nieuwste nieuwsbommen zouden hem opblazen. En nu?
Het Durham Report is verschenen, de afsluiting van een onderzoek door de speciale onderzoeker John Durham. Het is een verbijsterend verslag van een geslaagde ’zachte’ staatsgreep waarmee de stem van de helft van het electoraat werd ’kaltgestellt’. En de media? The Wall Street Journal nam geen blad voor de mond en noemde het rapport een „vernietigend verslag van corruptie bij de FBI en zijn samenzweerders.” En de Washington Post en New York Times, die jarenlang grote artikelen hadden geplaatst die de beschuldigingen in leven hielden ook al wist iedereen dat ze vals waren? Die media deden net alsof het Durham Report van geen belang was. Niks te zien, mensen, gewoon doorlopen!
Megafoon
In Nederland was vooral de Volkskrant de opgewonden megafoon over Trumps ondergang. Tot dinsdag heeft die krant geen woord aan het Durham Report gewijd. Haar lezers hebben geen idee dat er een vernietigend rapport is verschenen dat de vele Volkskrant-verhalen over Trumps samenwerking met Moskou reduceert tot nepnieuws. Het gaat me niet om Trump; het gaat me om de rol van de media, die voor een deel niet meer te vertrouwen zijn. Die media onderhouden een eigen universum met toegelaten en verboden feiten. Dat zie je bij hun berichten over de pandemie, over stikstof en CO2 en Oekraïne en desinformatie en genderidentiteit; deze media bouwen aan een uitgeselecteerde feitencatalogus die niet de waarheid maar bepaalde agenda’s stut. Dergelijke media hebben weinig meer te maken met journalistiek. Ze zijn propagandaorganen.