Beurskijker,
Gewoon maar een voorbeeld! Ik heb er zelfs in de Tijd op gereageerd. Als je in MIDDEN Africa wilt beleggen, dan pak je een vliegtuig, dan schaf je je twee khalasnikovs aan en dan begin je iets. En als je dat niet doet dan overkomt je het onderstaande. Een van de oudste beursbedrijven van Brussel worden geplukt zonder dat de slapers het in Brussel in de gaten hadden.
Goed lezen hë, want ik heb het speciaal voor jou opgezocht.
Sucraf verliest plantage in Congo
Congo ontbindt Sucrerie de Kiliba zonder medeweten holding Einde dreigt voor nestor Brusselse beurs
Ondanks het optimisme van de voorbije jaren lijkt het erop dat het doek is gevallen voor de ambities van Sucraf om weer suiker te produceren.
Het voortbestaan van Sucraf hangt aan een zijden draadje. 'Louter toevallig' is de Antwerpse holding te weten gekomen dat de Congolese overheid is begonnen met de ontbinding van de Sucrerie de Kiliba, in de regio Zuid-Kivu. Sucraf heeft een belang van 33 procent in die suikerplantage, het enige actief waarover de holding nog beschikt. Beheerder Hugues Kronacker, broer van voorzitter Paul Kronacker die nog met vakantie is, probeert beroep aan te tekenen, maar schat zijn kansen laag in. 'We zijn op dit moment onze plantage kwijt', zegt hij gelaten.
Tijdens de algemene vergadering in juni was er nochtans sprake van voorzichtig optimisme. Sucraf had net een robbertje uitgevochten met de Congolese minster van Landbouw, Francois Mobutu Nzanga Ngbangawe. Die probeerde Sucraf buiten te werken en een andere toekomst uit te stippelen voor Kiliba. Kronacker hield voet bij stuk, en toen het dossier weer in handen kwam van het Congolese ministère du Portefeuille, zag de toekomst er wat beter uit. Dat ministerie had immers al ingestemd met een constructie waarbij een nieuwe vennootschap de activa van Kiliba zou overnemen. Daarbij zou het 'aanzienlijke' passief van zo'n 18 miljoen dollar afgeschud kunnen worden. In die nieuwe vennootschap zou Sucraf een belang van 50 procent krijgen, maar ook de operationele leiding.
Ngbangawe liet zich echter niet zomaar opzijschuiven. Hij is afkomstig uit Zuid-Kivu en ziet het blijkbaar niet zitten dat Sucraf actief wordt in zijn achtertuin. Hoewel de vordering tot ontbinding van Kiliba werd ingediend via het ministère du Portefeuille, trekt volgens Hugues Kronacker Ngbangawe achter de schermen aan de touwtjes. 'Dit is een manoeuvre om ons buiten te werken', zegt hij gedecideerd. 'Wij vermoeden dat ergens een kandidaat is opgedoken die de plantage wil opkopen, en dat wij daarvoor eerst buitenspel moeten worden gezet.'
Beroep
Sucraf heeft weinig opties. Omdat de holding pas laat op de hoogte geraakte van de ontwikkelingen zit de vereffening van Kiliba al in een vrij vergevorderd stadium. De vereffenaar werd op 5 september aangesteld, maar kreeg slechts 30 dagen om de ontbinding af te ronden. Sucraf heeft nu in allerijl advocaten in de Congolese hoofdstad Kinshasa gemobiliseerd om alsnog beroep aan te tekenen. Sucraf moest als aandeelhouder van de Sucrerie namelijk verwittigd worden van het voornemen tot ontbinding. Dat beroep moet echter bepleit worden voor de rechtbank in Bukavu, de hoofdstad van Zuid-Kivu. Opnieuw in de invloedssfeer van Ngbangawe dus. 'Ik schat de kansen van ons beroep laag in', zegt Kronacker. Een eerste beroep werd door de rechtbank alvast afgewezen.
Daarmee rijst de vraag of Sucraf nog een toekomst heeft. Sucrerie de Kiliba is het enige actief van de holding. De voorbije jaren was de resultatenrekening van de holding erg eentonig. Ze bestond uit een omzet van 0 euro en onkosten van een paar honderdduizend euro. Die gingen vooral naar trips van het management naar Congo om te proberen Kiliba weer op te starten.
Tenzij Sucraf zich heruitvindt, vreest Hugues Kronacker voor het voortbestaan van de holding. Die trok in 1957 naar de beurs van Antwerpen en migreerde later mee naar Brussel. Nu dreigt dus het doek te vallen over een nestor van de Brusselse beurs.