Freemoneyforever schreef op 15 oktober 2023 07:40:
[...]
Het lijkt wel een soort vergelding op de concentratiekampen van Hitler. Een beestachtige reactie, die lijkt op hoe wij Nederlanders na de Tweede Wereldoorlog collaborateurs aanpakten:
De opgepakte personen werden in afwachting van hun proces ondergebracht in internerings- en verblijfkampen, die door het hele land speciaal hiervoor werden ingericht of werden opgezet in reeds tijdens de oorlog bestaande kampen of gevangenissen. Wederom is onduidelijk over hoeveel kampen het hier ging. Volgens dr. Lou de Jong lag het aantal kampen halverwege 1945 op meer dan 200, waarvan er eind 1945 nog zo'n 130 over waren. Andere onderzoekers schatten het aantal kampen wat lager in en stellen dat het tussen 130 en 180 moet hebben gelegen. Vast staat wel dat het aantal kampen snel afnam, doordat geïnterneerden werden overgebracht naar grotere kampen. Daarnaast zag de regering al snel in dat het ondoenlijk was iedereen die was opgebracht te berechten en daarom besloot de lichte gevallen in vrijheid te stellen. De situatie in een groot aantal kampen was, mede door het gebrek aan controle, deerniswekkend te noemen. Naast dat het de geïnterneerden aan vrijwel alle basisvoorzieningen ontbrak, werden zij in meerdere kampen behandeld op een manier die niet door de beugel kon. Zo werd in de strafgevangenis in Scheveningen, waar Mussert en Rost van Tonningen zaten, elke ochtend een drijfjacht gehouden met een beerton. Wie achteraan liep, kreeg een regen van slagen met de gummiknuppel te verduren. Rost van Tonningen, die bij geen enkele vernedering werd overgeslagen, kon de behandeling uiteindelijk niet meer aan en wierp zichzelf op 6 juni 1945 over de leuning van de eerste verdieping, waarna hij overleed.
Dit ongelooflijke leed, dat Duitsers natuurlijk eerder gebruikten, om Nederland te onderdrukken, werd toegepast in een soort eerste reactie, zonder goed na te denken. Heel primair.
Mogen wij trots zijn op deze donkere periode, die we nog een keer herhaalden in Indonesië met slachtingen?
Gisteren in Het Oog op morgen sprak een gast over de genocide, die Israël nu pleegt in Gaza.
Er is slechts één land, die invloed kan uitoefenen, dat is de USA, die dit als het ware legitimeert door Israël te steunen. Europa speelt een ondergeschikte rol.
Zijn de gruwelijkheden, die Hamas ruim een week geleden pleegde, voldoende legitimatie voor genocide op Gaza? Ik heb daar sterke twijfels over.
Als Israël voldoende veiligheid wil, kan het beter rustig aan doen, en in dialoog gaan. Te beginnen door een wapenstilstand, en door diefstal van Palestijnse bezittingen en het geweld van de rechtse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever aan te pakken.