Jort Kelder via FD.
Groeten uit Bermuda
06:00
Geen verontwaardigd spoeddebat in de Kamer, nee, zelfs geen opwinding in de media. Een bedrijf waar bijna twintigduizend mensen werken, sluipt geruisloos uit een buitenwijk van Den Haag, via een plaspauze in Luxemburg, naar een brievenbus op Bermuda.
Aegon. Wat begon bij De Broederlijke Liefdesbeurs, een begrafenisverzekeraar uit 1759, eindigt in een schelmenstaat voor de Amerikaanse Oostkust. De eerste koffers werden al gepakt in 1999, toen toenmalig topman Kees Storm voor $9,7 mrd verzekeraar Transamerica overnam.
Storm was helemaal jaren 90; onbevreesd voor hybris en ondanks zijn protestant-christelijke inslag altijd in voor een gokje. Dan trok hij zijn Ziekenfondsgebit bloot en daagde gasten schaterend uit een fles in te zetten op de vrolijk uitgevente beurskoers. Even was de verzekeraar €40 mrd waard en stond de loonslaaf-ceo op de nominatie voor de Quote 500. Toen kwamen de woekerpolissen en de Krach van 2008 en knipte Aegon geen couponnetjes, maar likte wonden.
Op handelsmissies naar het Witte Huis was de Aegon-ceo vooral welkom omdat zijn filiaal in de VS, de 260 meter hoge Transamerica Pyramid, de eigenaar van Trump Tower meer interesseerde dan polderbazen met gebouwtjes vol grasdaken en flexplekken.
Torenhoge ambities, waar zijn ze gebleven? Toen 40 jaar geleden Tjerk Westerterp (als politicus bekend van de Oosterscheldekering, zijn drankinname en — geen relatie — de Autoloze Zondag) de AEX-index lanceerde, wapperde de driekleur fier aan het Damrak. Ahold, AkzoNobel en Heineken houden allure, maar namen als Gist-Brocades, Nedlloyd en Hoogovens zijn vergeten.
‘Toen 40 jaar geleden Tjerk Westerterp de AEX-index lanceerde, wapperde de driekleur fier aan het Damrak’
De krater die Shell, Unilever en DSM geslagen hebben, wordt niet gevuld door de offshore-foefjes van de families Mittal en Agnelli. Integendeel: de AEX, voortgekomen uit de eerste aandelenbeurs, is een handeltje lege hulzen. Valse nostalgie, wellicht, maar ongenaakbare intellectuelen als Rob Hazelhoff (ABN), Floris Maljers (Unilever) en Pierre Vinken (Elsevier) maakten plaats voor ambtenaren die ABN en Amro lieten verschrompelen tot overnameprooi en geldzuchtige managers die Elsevier vernoemden naar een Brabantse verwenboederij: Relx.
Philips, ooit een lab voor succes, hangt aan z’n eigen beademingsslangen en ING werd door EU-commissaris Kroes korter gehouden dan Uber en vlast nu op zetelverplaatsing naar Frankfurt.
Zeker, kapitalisme gedijt bij creatieve destructie, en er zijn ook techtitaantjes als ASML, ASMI en Adyen opgebloeid. Maar hun worteling is als een berk op rulle grond; nog wat extra Haagse hete lucht, belastingen omhoog en expats eruit, en het boompje ligt. Wedden, Kees?