The Third Way... schreef op 19 december 2022 09:28:
Het eerste jaar post-COVID was er een die
gemengde gevoelens achterlaat. We herinneren ons hoe 2022 begon met landen nog steeds in lockdown. Bij de Q1 presentatie gaf BFIT aan dat dit uiterst pijnlijk voor de sector was aangezien daarmee het hoogtepunt van het seizoen gemist was. Echter, daarna kwam de ledenaanwas goed op gang en werd zelfs een doel van maar liefst 1 miljoen gezet bij een hoge EBITDA. Ook de clubaanwas was boven de verwachting. De markt reageerde positief.
Bij de Q2 presentatie werd tegen de verwachtingen in de prognose verhoogd. Ja, ook op ons draadje werd de vrees uitgesproken dat de inflatie en de personeelstekorten in de samenleving ook hun weerslag zouden hebben. Het viel ook op dat de clubaanwas in elkaar zakte. Maar BFIT wuifde dat weg en voorspelde dat de ledenaanwas zou versnellen. Daarom werd extra geinvesteerd in marketing. Terwijl de beurzen wereldwijd bleven zakken en in een bear-market zaten, bleef de koers van BFIT stabiel.
Toen moesten de billen bloot bij de Q3 update. Ja, de inflatie begon pijn te doen. De beloofde clubaanwas zou niet gehaald worden. Het excuus oogde wat vreemd: verlate vergunningen, dus een extern probleem. BFIT in de ontkenningsfase? Overigens zou dat clubaanwas doel wel gehaald worden, echter niet in december maar januari. En de clubbezetting zou maar even later na de Q1 seizoenspiek weer op het pre-COVID niveau zitten. Dus geen echte problemen? De markt geloofde het niet en de koers stortte in.
Overigens, het valt op dat de koers al fors daalde de maand voor de update. Dit is iets wat we vaker zien bij BFIT, dat blijkbaar bepaalde partijen eerder informatie krijgen. Denk eerder aan de verkopen van aandelen door 3i waarbij daarvoor telkens de koers omhoog schiet om daarna fors terug te vallen. Zo ook de uitbreiding naar Duitsland. Al bij al ook slecht voor de geloofwaardigheid van het management, tot dan alom geprezen ondanks een eerdere miscommunicatie, denk aan de discussie rond de operational leverage jaren eerder, uitvoerig besproken op onze draadjes.
De uitdaging voor the Moose is derhalve om zijn geloofwaardigheid opnieuw te herstellen tot het hoge niveau van voorheen. Leg ons bijvoorbeeld uit:
1. Hoe de ROIC doelstelling van 30% per club gehaald gaat worden wanneer:
a. Voor nieuwe clubs: de initiele investering hoger zal gaan uitvallen dan de huidige 1.2 mln euro
b. De inflatie de variabele kosten versneld zal gaan verhogen, vooral vanaf H2 2023 wanneer de energiekosten herzien worden;
c. De huren waarschijnlijk fors geindexeerd zullen worden. Wat zijn de afspraken?
d. Die club ROIC ook de kosten buiten de clubs, denk aan HQ en marketing, zal moeten gaan goedmaken.
e. En wanneer gaan die kosten weer naar de beloofde 11% van de omzet?
===== Wat betekent dit alles voor de waardering van BFIT wanneer we weten dat de mature clubs een rendement laten zien vergelijkbaar met een obligatie, dus een hogere risico-vrije voet er behoorlijk hard in hakt?
2. Hoe het prijsbeleid eruit ziet. Uiteraard moeten de prijzen omhoog, wanneer en hoe? Weer via prijsdifferentiatie? Hangt dat af van variabelen als de recessie en de bezetting van de clubs?
3. Vanaf 2019 beloven de Moose en zijn CFO Hans al dat ‘manana’ het cash break-even niveau zal worden behaald. Uiteraard kon dat niet eerder door de COVID crisis, maar gaat dat nu inderdaad in H2 2023 gebeuren? In hoeverre helpt de langzamere clubaanwas hierbij?
4. De zo belangrijke DEBT / EBITDA ratio stond bij Q3 op 3, weer iets dichterbij de covenant met de banken van 3.5. Extra liquiditeit moest komen van hun accordion, hoe zit het met de financiele flexibiliteit?
5. Op langere termijn wil BFIT niet meer een sportschool keten zijn maar veel meer dan dat: een ‘partner in life’. Zie de app, de voeding en de homebike. Hoe gaat het daarmee, wat mogen we verwachten in 2023?
Genoeg om ons allen druk over te maken. Maar vanaf een grotere afstand is het niet moeilijk om in te zien dat inflatie eigenlijk goed is voor het verdienmodel van BFIT. Ten eerste, kosten / schulden worden vooral vooraf gemaakt bij de bouw van een club, en kunnen daarna weginflateren, terwijl de daarna geinde abo gelden met de inflatie kunnen meegroeien: een ‘double-whammy’. Ten tweede, het verdienmodel is mede gebaseerd op een kostenvoordeel tov. het middensegment van de markt. Dat zal alleen maar groeien.
Kortom, de uitdaging voor CEO the Moose is om ons aan te tonen:
1. Hoe op langere termijn post-inflatie de rentabilieit op hetzelfde niveau terugkeert, en
2. Hoe op korte termijn de weg daarheen loopt via de bovengenoemde vijf aandachtspunten.
Mijn inschatting is derhalve dat zijn verhaal er een zal (moeten) zijn van: ‘
No pain now in 2023, no gain tomorrow’…