voda schreef op 2 september 2020 16:58:
Grapperhaus vergelijkbaar met jokkende Halbe Zijlstra en vreemdganger Jack de Vries
Wat een minister in de privésfeer uitspookt, kan evengoed zijn vertrek inluiden als falend beleid of het onjuist informeren van de Kamer. ,,De vertrouwensregel staat los van de ministeriële verantwoordelijkheid.”Laurens Kok 02-09-20, 12:24 Laatste update: 16:08
De Tweede Kamer is tot dusver opvallend terughoudend geweest ten opzichte van de spraakmakende bruiloftsfoto’s van Justitieminister Ferd Grapperhaus. Zelfs PVV-leider Geert Wilders, die toch menig Kamerdebat ingaat met een motie van wantrouwen in zijn achterzak, houdt het erop dat Grapperhaus ‘met de minuut ongeloofwaardiger wordt’, zonder daar een direct dreigement aan te koppelen.
FvD-Kamerlid Theo Hiddema – die net als Grapperhaus vanuit de advocatuur in de politiek belandde - maakte dinsdagavond bij Op1 evenmin een bloeddorstige indruk: ,,Wij hoeven hem niet te laten vallen want hij is politiek niet over de schreef gegaan. Maar Grapperhaus moet nu vooral bij zichzelf te rade gaan of hij nog wel door kan.”
Ofwel: Kamerleden leggen de bal nadrukkelijk bij Grapperhaus zelf, óf doen er vooralsnog het zwijgen toe, zoals de regeringspartijen. Niettemin, zélfs als de CDA-minister vandaag zou besluiten dat hij door kan, zal de Kamer de vraag moeten beantwoorden of zij dat ook vindt.
Regel ligt niet precies vast
De vraag in hoeverre de minister politiek kan worden aangesproken op zijn daden doet er daarbij niet per se toe, legt hoogleraar staatsrecht Paul Bovend’Eert uit. ,,De vertrouwensregel staat los van de ministeriële verantwoordelijkheid”, stelt hij. Het is een open regel, die niet precies vastligt. ,,Dat betekent dat de Kamer om welke reden dan ook het vertrouwen kan opzeggen, bijvoorbeeld omdat de minister niet geloofwaardig is, want hij kan zijn beleid niet goed uitvoeren.”
Of iets in de privésfeer heeft plaatsgevonden doet daarbij niet ter zake. Bovend’Eert: ,,Stel dat de minister van Justitie winkeldiefstallen pleegt of de belastingdienst bedondert, dan is hij niet te handhaven, ook al is hij daar als minister niet voor verantwoordelijk.”
Datsja van Poetin
Bovend’Eert ziet in de kwestie-Grapperhaus overeenkomsten met het datsja-verhaal dat Halbe Zijlstra de kop kostte. Die vertrok als minister van Buitenlandse Zaken nadat was gebleken dat hij eerder had gelogen over een ontmoeting met Vladimir Poetin in het buitenhuis van de Russische president. ,,Hij had dat niet als minister gezegd, maar het gaat ook om integriteit. Je kunt wel zeggen: we zijn allemaal mensen, maar je hebt als minister een voorbeeldfunctie.”
Ook CDA’er Jack de Vries moet als staatssecretaris van Defensie zijn biezen pakken vanwege een privékwestie. Ook die affaire is vergelijkbaar met Grapperhaus, meent parlementair historicus Anne Bos, eveneens verbonden aan de Radboud Universiteit. ,,Hij had als staatssecretaris een buitenechtelijke relatie met iemand die bij defensie werkte, terwijl hij eerder als spindoctor in de kabinetten-Balkenende het thema normen en waarden op de kaart zette.”
Dat Grapperhaus jongeren eerder ‘aso’ noemde omdat zij bij huisfeestjes geen afstand bewaarden maakt het er voor de CDA-minister niet makkelijker op, denkt Bos. ,,Dit gaat om de vertrouwensregel: kunnen we iemand die het ene zegt en het andere doet handhaven?”
www.ad.nl/dossier-coronamisser-grappe...