Alle vruchtbare grond in de wereld is gedoemd om in de volgende eeuw te verdwijnen als de huidige patronen niet veranderen, volgens een onderzoek dat uitgevoerd is door onderzoekers van de Universiteit van Sydney en gepresenteerd is op het Carbon Farming congres.
"Het kan zelfs binnen 60 jaar en dat is een beangstigend cijfer want het ligt niet voor de hand dat we de tijd hebben om de vermindering terug te draaien en nog steeds voldoen aan de toekomstige vraag naar voedsel", zei onderzoeker John Crawford. "Het is niet overdreven om te zeggen dat de bodem de meest kostbare hulpbron is die we hebben en wij zijn niet in staat om het voor onze kinderen veilig te stellen, laat staan onze kleinkinderen".
De bodemuitputtende effecten van chronische wanbeheer, met inbegrip van overmatig gebruik van ploegen, excessief gebruik van synthetische meststoffen, slechte erosiecontrole en niet-duurzame landbouw (zoals in vroegere tropische regenwouden), wordt verergerd door de opwarming van de aarde en ontwikkeling. In combinatie met een groeiende wereldbevolking vormt dit een recept voor een voedselramp.
Het onderzoek ontdekte dat in Australië de bodem vijf keer sneller verloren gaat dan het regenereert via natuurlijke processen. In de Verenigde Staten gaat het 10 keer sneller verloren. In Europa gaat het 17 keer sneller verloren en in China een verbazingwekkende 57 keer sneller.
In september beleefde Sydney, Australië, zijn ergste stofstorm in 70 jaar.
Volgens Crawford vergt het herstel van de bodem betere technieken voor het beheer, zoals het minimaliseren van ploegen en de bodem de gelegenheid te geven om braak te liggen met bedekkende gewassen. Het Verenigd Koninkrijk heeft een initiatief geïntroduceerd om boeren aan te moedigen de bodem te beschermen door middel van methoden als het gebruik van minder kunstmest.
Toch kan het tientallen jaren duren voordat deze inspanningen vruchten afwerpen en de snelheid van het bodemverlies kan mogelijk nog steeds deze versnelde vernieuwing overtreffen.
Verlies van de toplaag heeft belangrijke implicaties voor de mondiale voedselvoorziening en prijzen, die alreeds wankelen door de stijgende bevolking en veranderende klimaten. In 2008 en 2009 heeft een tekort aan graan en record hoge prijzen tot onrust geleid onder de bevolking in meer dan een dozijn landen.
Door, David Gutierrez.