Mittal, elftweeentwintig, kuch...
De beurs lijkt verrot en stinkt naar frauduleuze boekhoudpraktijken.
Een herhaling van zetten, yanks zuchten onder de begroting.
Tja, het is niet anders, als je je eigen huishoudboekje niet op orde hebt moet je tenslotte ook saneren.
Analisten waren positief en het zou wederom een mooi beursjaar gaan worden.
Zelf werkte ik ook een tijdje voor een bedrijf waar diverse vestigingen als een eiland functioneerden, de directeur gedroeg zich als een cowboy.
Was altijd druk in de weer, weinig aanwezig op kantoor, bezocht volgens eigen zeggen vele grote klanten en frequent grote vakbeurzen in het buitenland.
Haarscheuren ontstonden toen een collega een bedrijfsblad onder ogen kreeg, ver van onze buisiness, hij stond op een foto breed lachend op het circuit in Assen, nee niet in het weekend, gewoon onder werktijd.
Er werd een beetje lachend over gedaan en hij lulde zich er uit, het was een verzetje, uitgenodigd door een vriend, hij maakte tenslotte lange dagen voor de zaak.
Hij reed ook altijd in een niet onaardige BMW, elke 3 jaar een nieuwe, een privé auto, en declareerde nauwgezet alle kilometers.
Tot dat de man van een boekhoudster zijn "oude" karretje op de kop tikte.
Een leuke auto met slechts 60k op de teller, ergens klopte er iets niets, hoofd administatie krabde zich ook eens achter de oren, zijn directeur had na wat controlewerk toch zo'n 125k gedeclareerd in 3 jaar.
Er werd eens navraag bij de garage gedaan, was de teller teruggedraaid?
Nee, het onderhoudsboekje was altijd netjes bijgehouden en er was niets mis met de auto.
Er bleek al snel dat er met deze man zelf veel mis was, het was vroeger een goede verkoper, gezien zijn staat van dienst kreeg hij de functie van directeur, hij was doodongelukkig, hij kon de weelde niet aan en het was allemaal een maatje te groot voor hem.
Volgens de buren, het kwam pas later toevallig, naar buiten was hij gewoon veelvuldig thuis, had hun verteld dat dit op advies van de dokter was, een beetje overwerkt, moest het rustig aan doen.
Het heeft weinig met Mittal te maken, mijn advies, blijf altijd met beide benen op de grond staan en doe niet meer dan je aan kan.
Transparantie lijkt ver te zoeken, het lijkt wel of elk bedrijf geleid wordt door mensen met een niet te stillen honger naar steeds gekkere extremen.
Wanneer keert het tij?