Interessante analyse van harysnel. Met mijns inziens twee zwakke redeneringen erin. Vergelijkingen gaan meestal mank. Zo ook die met Crucell. Dat biotechbedrijf bezat een productieplatform, maar helaas geen commercieel levensvatbare producten. Dat schoot niet op. Vandaar de overname van Berna, een verlieslatend vaccinbedrijf dat was vastgelopen. Galapagos beschikt ook over een platform, maar dan wel een ‘discovery’platform dat met enige regelmaat ‘small molecules’ met marktpotentie ophoest.
Het andere punt is het terugkijken op uitspraken die door de Van der Stolpe in het verleden zijn gedaan. Hem wordt verweten dat zijn uitspraken later niet in overeenstemming zijn met nieuw gemaakte keuzes. Opmerkelijk, want het getuigt van weinig inzicht en gevoel hoe in een ‘start-up’ (wat dat is Galapagos nog altijd) in strategische zin gedacht en vooruitgekeken wordt. Het allerlaatste wat men doet, is bijvoorbeeld ruim tevoren publiekelijk emissies aankondigen. Men weet dat dat de onderhandelingspositie ten opzichte van strategische investeerders op voorhand verzwakt en manipulatoren in de kaart speelt. Ook zijn vergezichten zijn uit den boze (daargelaten de promotionele uitingen op websites en in brochures). Opportunistisch handelen is vaak geboden om de continuïteit veilig te stellen.
Iets heel anders is dat een bepaalde uitspraak later leugenachtig blijkt te zijn. Maar met de huidige opvattingen over bestuurdersaansprakelijkheid, die iedere CEO als een schaduw volgt, is die kans klein zolang het desbetreffende bedrijf ‘going concern’ is. Ja, komt de afgrond in zicht, dan gebeuren er soms rare dingen. Ingeval van Galapagos heb ik geen reden om zo’n scenario te veronderstellen. Los daarvan zie ik géén opvallende inconsistenties in wat Galapagos de financiële wereld vertelt over hoe de onderneming zich ontwikkelt (en financiert).
Rekyus.