Allereerst gefeliciteerd dat je dan toch het licht hebt gezien Marcel. De euro was een monumentale blunder. Alleen dwazen houden koste wat kost vast aan hun mening, ook al is die aantoonbaar onjuist. Hiermee toon je je al een stuk wijzer dan de Europese "leiders". Hoewel wijzer zijn dan dat zooitje brandhout niet echt een verdienste is.
Over de economische effecten van de euro kan je moeilijk en gemakkelijk doen. De moeilijke manier (uitzoeken hoeveel groei met de euro te maken heeft, op basis van statistieken) is extreem ingewikkeld en ik denk de moeite niet waard. Want het kan ook veel gemakkelijker: er is een controlegroep van landen die de euro nooit hebben ingevoerd: het VK, Denemarken, Zwitserland en Zweden. Noorwegen is niet echt een eerlijke vergelijking, want dat is een soort Koeweit: veel olie en weinig mensen. Het zou erg moeilijk zijn om Noorwegen zo slecht te besturen dat het niet rijk zou zijn (hoewel de oude Griekse politiek misschien een eind zou komen).
Toen de euro werd ingevoerd was de retoriek dat wie niet meedeed, zichzelf zo op achterstand zou zetten dat dat funeste gevolgen zou hebben. Nu lift Denemarken een beetje mee omdat de Deense kroon de facto is gekoppeld aan de euro, maar toch hebben ze nadeel van de minder liquide valuta en dus een rente-opslag. Verder missen ze bepaalde efficiency-voordelen zoals het niet hoeven wisselen van valuta's en het niet hoeven hedgen van de schommelingen die er altijd zijn. Verder zal de centrale bank relatief grote reserves moeten hebben om de koppeling te verdedigen mocht dat ooit nodig zijn. Puur theoretisch zou niet meedoen, zelfs bij een effectieve koppeling, dus altijd een nadeel moeten zijn. Maar toch doen de niet-deelnemers het economisch helemaal niet slechter dan de eurolanden. In tegendeel, vaak zelfs beter. Met andere woorden: slecht beleid en de invloed van deelnemers van slechte kwaliteit (met Griekenland als meest extreme voorbeeld) hebben alle efficiency-voordelen van de euro teniet gedaan. De euro heeft dus effectief helemaal niks bijgedragen aan de welvaart en is dus ook economisch een mislukking.
Maar hoe kan het dat het enthousiasme voor het project zo groot was?
Ik denk wegens meerdere factoren:
1- eerst is de euro puur giraal en alleen voor zakelijk verkeer ingevoerd. Dus onzichtbaar voor de burger. Die hield zich er dus totaal niet mee bezig.
2- toen de muntjes en biljetten kwamen, ging de discussie, in Nederland althans, vooral om de esthetische kwaliteiten van de biljetten tov de oude guldenbiljetten. Geen woord over de inhoudelijke kant van de zaak.
3- de politiek heeft de inhoudelijke discussie vakkundig doodgemaakt. Standaard praktijk bij Europese zaken. Politici roepen graag dat ze het over "de inhoud" willen hebben, maar ze doen dat nooit.
4- de burger zag vooral één enkel aspect: niet meer geld wisselen op vakantie en niet meer een potje met muntjes overhouden bij terugkomst. Verder werd niet gekeken.
5- het ging in die tijd economisch goed. Niet alleen de politici, maar ook de burgers gingen er voetstoots vanuit dat alles wel goed zou komen.
Waarom was er dus enthousiasme? Simpel: omdat niemand verder keek dan zijn neus lang was. En dan zag je alleen glimmende nieuwe muntjes en niet meer langs het GWK hoeven voor je vakantie. Lekker spannend.