Rustig, rustig, er is niets aan de hand!
Lang, heel lang geleden leefde er in China een boertje dat door heel het dorp altijd geprezen en geroemd werd omdat hij een paard had, daar dankte hij z'n welvaart aan want met dat paard kon hij z'n akker ploegen, hout halen om een huis te bouwen, z'n produkten naar de markt brengen enz. iedereen in z'n dorp prees hem om z'n geluk. maar boertje zei dan altijd; rustig, rustig, er is niets aan de hand!
's ochtend ging het boertje eerst altijd naar de stal om z'n paard te voeren.
Op een ochtend komt hij in de stal... en.. de deur staat open, het paard is weg!!!
Het hele dorp was in rep en roer! Wat een ramp was hem overkomen, wat een ongeluk had hem getroffen!
Maar wat zei het boertje, alleen maar; rustig, rustig, er is niets aan de hand!
Nou ja, ze vonden hem raar.
Op een ochtend komt boertje in de stal (dat was hij altijd blijven doen) en wat ziet hij?
Z'n paard is terug.. en niet alleen zijn paard, nee de hele stal en het terrein ervoor staat vol paarden. Zijn paard was leider van de kudde geworden en had de hele kudde meegenomen!
Het hele dorp weer in rep en roer, wat een geluk had dat boertje toch!
Maar wat zei het boertje alleen maar?; rustig, rustig, er is niets aan de hand!
rare man vonden ze hem, dat boertje.
Boertje had ook nog één zoon. Die zoon ging al die wilde paarden africhten zodat ze gebruikt of verkocht konden worden.
Op een dag valt hij van een paard en zodanig dat hij kreupel werd!
Je begrijpt natuurlijk dat het hele dorp weer in rep en roer was om de verschrikkelijke ramp die boertje hu getroffen had.
Maar boertje zei alleen; rustig rustig er is niets aan de hand.
Toen brak er oorlog uit en moesten alle jonge mannen van het dorp dienst gaan doen in het leger.
Behalve de zoon van boertje, want die was kreupel.
Het hele dorp natuurlijk weer in rep en roer!
en wat een geluk dat boertje weer had! van men.
Boertje zei alleen maar; rustig, rustig, er is niets aan de hand.
En zo gaat dat nog een hele tijd door!
De teneur van het verhaal is dat de waarheid en de werkelijkheid nooit plat is, maar dat je de waarheid/werkelijjkheid soms een slag moet draaien om de andere kant te zien.
Soms lijkt iets een ramp, maar na enige tijd veranderd er wat waardoor het uiteindelijk toch nog goed komt.
Zou dit ook zo met het aandeel van der Moolen gaan?