Zijn de politici wereldvreemd of toch de burgers?
Voor een politieke functie met enige verantwoordelijkheid word je toch gevraagd, al zullen sommige er (indirect) wel nadrukkelijk naar solliciteren. Best vergelijkbaar met de betere functies in het bedrijfsleven en het semi-bedrijfsleven of hoe je functies wilt noemen in branches, die onlangs ook de marktwerking mochten proeven. Bij die functies is er dan wel geen wachtgeld, maar zijn de 'vertrekpremies' vaak nog beter. Ook daar bestaat het afbraakrisico en is de houdbaarheid van een bestuurder of manager vaak niet alleen afhankelijk van zijn eigen functioneren. Een dergelijke contractuele bepaling zal vaak de betrokkene over de streep moeten halen, want waarom zou hij anders de risico's aanvaarden? Was er onlangs niet de manager van SNS, die ondanks het duidelijk falen van de onroerend goed tak, toch zijn extra miljoenen vertrekpremie via de rechter nog even wou binnen halen en daar een goede kans op lijkt te maken. Dat soort zaken kosten 'ons' als samenleving waarschijnlijk meer dan die paar 'politieke kopstukken', die wel weer op hun pootjes terechtkomen door de vele goede relaties, die ze hebben opgebouwd, alsmede de resterende invloed.
Over onze maatschappij mag je denken en zeggen wat je wil, maar probeer dan wel het totale plaatje te zien. Het vergelijken van een falende CEO van een beursbedrijf of een ( in onze ogen falende) politiek bestuurder met een gewone hardwerkende Nederlandse werknemer heeft weinig zin. Volgens mij hebben we in de menselijke geschiedenis ook nog geen samenleving gekend, waarbij dit wel een redelijke afweging was.