Op een dag komt een net geklede man uw antiekzaak binnen, loopt eens rond en begint een praatje. Het blijkt de nieuwe overbuurman te zijn en om in die villa te kunnen wonen, moet hij wel een bemiddeld mens zijn. Om de buurt te leren kennen wil hij een buurtfeest geven en hij vraagt zich af of u daarmee kunt helpen. Dat doet u natuurlijk – op zijn kosten – graag. Het straatfeest wordt een succes en er ontstaat een goede band met de man die regelmatig een bakje komt doen.
Aanvankelijk dacht u dat de man misschien wel iets wilde kopen. Hij had tenslotte net een nieuw huis en vast wel wat meubels nodig, maar na een jaar heeft hij alleen af en toe – naar u vermoed uit beleefdheid – wat prullaria mee genomen. Erg vindt u dat niet, het is aangenaam gezelschap en in een antiekzaak is af en toe wat aanspraak altijd welkom. Aangezien u het niet echt meer verwacht had, was u onvoldoende op uw hoede toen hij een keer zonder van de koffie op te kijken informeerde of de kast achter de toonbank ook te koop was. Hoewel het een familie erfstuk is ontglipte u voor u er erg in had de opmerking “eigenlijk niet, maar ja, uiteindelijk is alles te koop”. De man knikte dat hij het begreep, bedankte voor de koffie en verliet het pand.
De weken daarna kwam de man vaker dan voorheen. Hij liep dan achter de toonbank langs om de kast eens van dichtbij, opzij en van binnen te bekijken. Eenmaal kwam hij zelf met zijn vrouw langs, die had u sinds het straatfeest niet meer gezien, en u zag haar eerst naar de kast kijken en daarna bemoedigend haar man toeknikken. Bij zijn volgende verzoek kwam dan uiteindelijk de lang verwachte vraag, of u een prijs wilde noemen.
Nu weet u als geen ander dat de antiekmarkt de laatste jaren is ingezakt. Deze kast had u een jaar of drie geleden op toen de top van de markt nog wel € 2400 tot € 2500 opgeleverd, maar toen wilde u hem niet verkopen en zeker niet voor dat bedrag. Nu na de crisis zou diezelfde prijs helemaal niet zo slecht zijn en kunt u het geld eigenlijk best wel gebruiken. Natuurlijk zou het best kunnen zijn dat als de crisis weer over is dat er veel meer in zit, maar ach, u had zich door al die bezoekjes eigenlijk al laten vermurwen: als hij die prijs van een paar jaar geleden wilde betalen dan gunde u het hem wel. En wie weet waar toe deze verkoop nog in de toekomst voor u zou leiden. Alsof de man helderziend was hoefde u uw verhaal maar te beginnen of hij begreep al waar u naar toe wilde. “U denkt zeker aan een bedrag zo net onder de € 2500?” Ach ja, door al die gesprekken met hem had u kennelijk meer van zich zelf bloot gegeven dan u door had. De man begreep dat u achteraf best alles voor de prijs van voor de crisis had willen verkopen. Misschien had er nog wel meer in gezeten, maar u had er zo wel vrede mee.
Die avond vertelde u bij het eten aan uw vrouw dat u de kast had verkocht. Eerst vroeg ze of u echt die kast achter de toonbank bedoelde, want u had haar altijd verzekerd dat die in de familie zou blijven. “Aan wie dan”?, vroeg ze en nadat u had verteld dat het de overbuurman was knikte ze zonder verder iets te zeggen. Toen de vervolgvraag uitbleef zei hij het zelf maar. “We krijgen er wel een bedrag voor van bijna € 2.500”. Op haar vragen wanneer dat betaald zou worden, wanneer ze de kast kwamen ophalen en of het zeker was dat de prijs ‘net’ onder de € 2500 was moest üj het antwoord schuldig blijven.Uwe vrouw keek u eens aan en vroeg: “Kun je als je dat wil de koop nog ongedaan maken?”. Nu begon u toch een beetje kwaad te worden. Eerst had u met pijn in het hart die kast verkocht omdat het zo’n mooie prijs op bracht én een goede verhouding met de overbuurman, wat vast nog weleens van pas zou komen en nu deze reactie van uw eigen vrouw! Nee, gedane zaken nemen geen keer, u zou niet op de deal terugkomen. Alleen het gezichtsverlies al! Hij ging die avond pas naar bed toen zijn vrouw al lang sliep.
De overbuurman kwam de volgende dag weer gewoon op de koffie, alsof er niets gebeurd was. En ook de volgende dagen kwam hij weer langs, maar steeds geen woord over de kast. U werd er maar onrustig onder, thuis en op de zaak werd nu het onderwerp doodgezwegen, maar het hing toch steeds in de lucht en verpeste de sfeer. Eigenlijk had u het nu helemaal gehad met die rotkast. Niets familie-erfstuk meer, als u die later bij de kinderen zou zien staan zou u alleen maar aan deze lastige tijd herinnerd worden. Het was tijd om een list te verzinnen.
Die avond zit u aan de dis en zegt: “Vrouw, je zult het geloven of niet, maar weet je dat de kast (hij hoefde niet te zeggen welke) last heeft gehad van houtwurm?” U hoopte dat uw vrouw daar zo van zou schrikken dat ze blij zou zijn de kast nu toch nog kwijt te raken. De volgende dag ging ze mee de zaak in en verdomd, ze zag de kleine gaatjes die u kort daarvoor aan de onderkant in de kast had aangebracht. Wat gek dat ze die nooit eerder had gezien! Zou de houtwurm er soms nog in zitten? Dan zou de kast waardeloos en onverkoopbaar zijn. Snel stelde u uw vrouw gerust, het waren oude gaatjes, hij kon ze makkelijk opvullen en het was toch maar de onderkant, vermoedelijk zou het de koper niet eens opvallen en anders zou het hem vast niet veel uitaken, het was maar in de onderkant en het waren maar wat oude gaatjes toch?
Op dat moment kwam de overbuurman binnen en vroeg wat ze aan het doen waren. Betrapt en bedremmeld legde u aan hem uit dat er wat oude gaatjes in zaten en dat u die wel zou opvullen en dat er weinig aan de hand was. Bij de eerste beste keer dat hij weer langs kwam biechtte u op dat het slechts was geweest omdat uw vrouw anders niet met de koop wilde instemmen en voor de lieve vrede met de kinderen. Hij knikte dat hij het begreep, keek op zijn klok en zei dat hij nu helaas geen tijd had voor de koffie, morgen beter. Maar de volgende dag bleef hij weg en de dag erna stak hij slechts zijn hoofd door de deuropening om te melden dat hij volgende week langs zou komen voor de kast en dat er niets aan de hand was. U vertelde dat weer thuis.
Vrijdag is het (vervoegde) kerstdiner met de kinderen, met kerst is een van de kinderen in Australië en daarom wilde die het tegen de zin van de rest van de familie het nu al vieren. Graag zou u dan al hun instemming met de koop van het familiestuk horen. Wat denkt u, zou de truc voldoende hebben gewerkt? En helpt het als u nogmaals over dezelfde gaatjes zou beginnen? En zouden ze opgelucht zij als de kast nog steeds voor ‘Net onder de € 2500” – wat dat dan ook moge betekenen – kan worden verkocht? En zouden ze ondertussen net als hij dolgraag van die kast af willen?
Slot Amsterdam afgelopen week € 23,675- € 0,275 / - 1,1 %, Slot NY $ 31,72, omgerekend € 23,6 (vorige week $ 31,78/€ 24,00)
Allen weer veel geluk, wijsheid en geduld toegewenst!
En voor diegenen die naar de BAVA komen, tot 10 december, 14.00 uur, Hilton Hotel Apollolaan (zelfde lokatie als bijvoorbeeld de jubelAvA van 2005).
Kelewan