Twee antwoorden A_A,
Ik beleg al zo'n 40 jaar en in 40 jaar verandert een mens wel degelijk. Bij mij is het zo, dat hoe ouder ik word en geworden ben, hoe minder ik ergens van over mijn toeren raak. Ik denk dat ik nooit in paniek raak. Dat zal wel met karakter te maken hebben en met levenservaringen. Ik heb ooit eens in de KK verteld dat als ik een zevencijferig getal in de lotto win....er NIETS in mijn leven verandert, maar als ik een zevencijferig getal virtueel op de beurs verlies ( Perpetuals bijv, of de banken) dat ik dat eigenlijk ook vrij nuchter oppak: De beurs is een jungle en je moet de plussen en de minnen gewoon bij elkaar nemen. Als je daar niet goed tegenkunt, kun je veel beter ver wegblijven van de beurs. Ik heb er in ieder geval NOOIT slapeloze nachten van. NOOIT. Uiteindelijk zijn we allemaal op een gegeven moment dood, maar was het hopenlijk leuk, om er mee bezig geweest te zijn. ( Realist: AB voor je posting in andere draad!)
Peter
ONN, echt waar: Ik vind verlies uiteraard niet leuk, maar geloof mij op mijn woord: Het doet bij mij geen pijn. Toen mijn pepertuals , enkel en alleen, al op ruim een miljoen verlies stonden, vond ik dat...hooguit...rot, lullig, hoe kan de wereld toch zo ineens in elkaar stuiken, maar geen moment pijn, laat staan processen tegen de bank gaan beginnen. Zoals die mooie voorpaginadiscussie toentertijd met Corné van Zeyl: Op dat moment bestond dat virtuele verlies en...ik nam het voor kennisgeving aan.