Jonas schrijft gistermiddag:
Rationeel, hoeveel inkomensverschillen er moeten zijn, is geen zaak voor de economische wetenschappen, maar wat de mensen daarvan denken. Het corrigeren daarvan kan moeilijk anders dan buiten de overheid echt kunnen gebeuren.
Een mooie zin, Jonas, waarin jij subliem verwoordt wat heel veel mensen denken en ook zo echt aanvoelen.
Ik ben het daar dus volstrekt, werkelijk 100 procent mee oneens.
Het is juist in mijn ogen totaal geen zaak van andere mensen wat zij van inkomensverschillen denken. Die visie dat " mensen" daarover moeten kunnen oordelen is ook maar een visie, een maatschappijvisie.
Je kunt ook redeneren: Dat gaat een ander totaal niets, maar dan ook werkelijk niets aan! Zolang dat inkomen, dat vermogen niet gestolen is of verkregen door uitbuiting, milieuverontreiniging, fraude, hoeft een ander zich daar gewoonweg niet mee te bemoeien.
Iets totaal anders is de ontwikkeling afgelopen 80 jaar waarbij in vele democratieën politici hebben ontdekt dat je wel degelijk veel stemmers achter je krijgt, wanneer je stelt dat jij als politicus, namens jouw kiezers, dat inkomen en dat vermogen wel eventjes zullen aanpassen en aanpakken.
" Democratie" wordt zo in MIJN ogen misbruikt door de overgrote meerderheid, dus democratische meerderheid, die via hun wetgeving wel eventjes zullen regelen hoe zowel inkomens als vermogens aangepakt moeten worden. Lees: Overal hetzelfde liedje: Nivelleren.
Democratisch win je het altijd als je hoge inkomens en vermogens wilt aanpakken, want de meerderheid heeft geen groot inkomen, noch vermogen.
En wat is er dan niet mooier dan een Hollande, een Tsipras, een Jesse Klaver , een nieuwe Italiaanse regering die ervoor zorgt dat er zwaar genivelleerd wordt.
Persoonlijk, Jonas, vind ik dit een van de grootste constructiefouten in democratie: Een meerderheid van relatief kapitaalarmere burgers beslist wat de minderheid van kapitaalrijke burgers heeft te doen.
In de praktijk zie je dat dan ook: De overwinning van Hollande met zijn 75 procent belasting, de overwinning van Tsipras en momenteel de Italianen met programma's die veel meer uitdelen dan dat de Overheid binnen haalt.
Gevolg is ook: De massale ontwijking en ontduiking: Dus de verklaring voor de Panama Papers, de Paradise Papers, de Lux Leaks, de Swiss Leaks, de massale verschuiving van vermogens naar de Arabische staten. Want hoe je het ook draait of keert: Echte grote vermogens zijn het niet met deze redenering van jou eens en….halen van alles overhoop om zich eraan te onttrekken.
MIJN inschatting van dit probleem blijft toch: Een veel een veel meer teruggetrokken Overheid, een gigantisch afbouw van de verzorgingsmaatschappij, nadruk op eigen verantwoordelijkheid voor heel veel zaken als gezondheid, huisvesting, vervoer.
Maarruh….Democratie is het beste wat er is om te herverdelen…. Ik blijf ook rationeel mij daartegen verzetten en zoals je weet ook in de praktijk. Als slogan doet dat het natuurlijk steengoed bij de meerderheid, maar die meerderheid moet ook goed beseffen, dat wie de rekening uiteindelijk betaalt zich gepakt, geplukt, afgeschraapt voelt.
Peter