jonas schreef op 30 oktober 2011 22:43:
Bart hier met mijn commentaar erbij.
1) Die kinderbijslag moet dan zijn gegaan naar die moeder in Angola of kan ze mogelijk nog vorderen.
Volkomen misplaatst, onjuist en suggestief.
Jonas: gaat er geen kinderbijslag naar het buitenland? Lees eens "Binnen zonder kloppen" van Pieter Lakeman. In de jaren tachtig ging er bijvoorbeeld flink wat kinderbijslag naar Marokko. Gemiddelde opgegeven kindertal was 13 en dat werd uiteraard niet gecontroleerd. Huidig kabinet wil eindelijk terecht maatregelen.
2) Bovendien lever ik een bijdrage aan het opheffen van het tekort aan pleegouders. Uiteraard heb ik het dan niet over pleegouders voor Mauro, want de ouders zitten in Angola en er wass helemaal geen grond voor pleegouderschap.
Er was helemaal geen grond voor pleegouderschap? Wij leven in een land waar we op een beschaafde manier met kinderen om gaan die door hun ouders met een enkeltje Nederland op een vliegtuig zijn gezet. Organisaties als het NIDOS zijn dan de voogd. Zij besteden de dagelijkse zorg uit, zo mogelijk aan pleegouders.
Jonas: nee, er was op grond van de afgesproken democratisch aangenomen wettelijke bepalingen geen reden om hier op kosten van de gemeenschap gratis van allerlei voorzieningen te profiteren. In Angola is het rustig en daar zaten zijn ouders die terecht vanuit hun standpunt hem wilde laten profiteren.
Ik vind het onbeschaafd om bijvoorbeeld te knijpen op koekjes voor de ouderen om dat soort onwettige zaken te betalen. Overigens loop ik niet zo predikend rond met dat belerende beschaving.
Mijn bijdrage bestaat eruit dat ik erop wijs dat er bijzonder interessante belasting-en verrekeningsvrije financiële kanten zitten aan pleegouderschap.
Mogelijke gegadigden hoeven het beslist niet te doen als "liefdeswerk oud papier".
Wat een enorm treurige, zieke geest moet je hebben om dit te suggereren over mensen die in het algemeen hun uiterste best doen om kinderen (al dan niet uit het buitenland) een basis te geven zodat ze op de een of andere manier nog een beetje een normale jeugd kunnen hebben. Je hebt werkelijk geen flauw idee wat een kind kost. Waar haal je het gore lef vandaan om ook maar de suggestie te wekken dat het financieel gezien interessant is om pleegouder te zijn.
Jonas: Ik maak aannemelijk dat je met een bijstanduitkering en 4 pleegkinderen ruim boven modaal kan leven. Voorts stel ik dat het zeker niet als liefdeswerk oud papier hoeft te worden beschouwd. Ik weet wat een kind kost en heb ze zelf.
Waarom begin je trouwens te schelden met dat gore? Heeft iedereen die zaken wat in perspectief zet een zieke geest in jouw optiek. Ben je zelfbenoemd ethisch superieur?
Groet, Jonas