Alleen tegendraadse denkers zijn positief over China
Geschreven door: Carel Grol
DWARSLIGGERS
‘Contrarians’ verwachten dat rente dit jaar gelijk blijft, übercontrarian Albert Edwards voorziet crash
Amsterdam
De rente gaat omhoog, de dollar wordt sterker tegen de euro, het wordt een goed jaar voor aandelen.
Economen zullen benadrukken dat economie geen exacte wetenschap is, toch zijn er de breed gedragen trends die door vrijwel alle marktvolgers worden erkend, en waardoor de economie — en vooral de markten — zich nog enigszins laten voorspellen.
Toegegeven, het voorspellen wordt ook makelijker als de massa diezelfde trend volgt.
Maar er zijn uitzonderingen.
Mensen met een tegengeluid.
‘Contrarians’, in financieel jargon. Marc Faber adviseerde beleggers een week voor de crash van Wall Street in 1987 om uit aandelen te stappen. Nouriel Roubini waarschuwde eind 2006 voor de crash van de Amerikaanse huizenmarkt. Meredith Whitney was in oktober 2007 de eerste en enige bankanalist die zei dat er voor miljarden aan afschrijvingen op handen waren voor de Amerikaanse bank Citigroup.
Dit soort contrarians wordt wereldberoemd en krijgt soms een bijna mytische status, met devote volgelingen. Moeilijk is het om de profetiën accuraat te houden: Marc Faber voorspelde ook de internetcrash, maar was daarmee twee jaar te vroeg. Nu voorspelt hij een volgende beurscrash — maar dat roept hij al maanden.
En wie lang genoeg roept, krijgt altijd wel een keer gelijk.
Contrarians dus, zijn een soort narren van de financiële wereld, vaak kleurrijke figuren, geliefd én gevreesd om hun boodschap.
Ze keren zich tegen trends en schudden beleggers wakker met afwijkende opvattingen. Zolang er economie bestaat, zullen er contrarians zijn.
‘Ik heb weinig zorgen over economie China’
Hij is wellicht geen erkende ‘contrarian’, maar de boodschap van Kelvin Tay, hoofdbelegger van UBS Wealth Management in Zuidoost- Azië, is wel uitzonderlijk.
Economen waarschuwen massaal over de vertraging van ’s werelds tweede economie en taxeren de gevolgen daarvan. ‘Onzin’, zegt Tay, die onlangs in Nederland vermogende klanten bezocht, ‘de markten schieten door in hun pessimisme. Het gaat best goed met China.’
De Chinese schulden?
‘Natuurlijk zijn die gestegen.
Maar die schulden zijn allemaal in handen van Chinese beleggers.’
De vastgoedbubbel? ‘Er wordt al vanaf 2006 gezegd dat de Chinese vastgoedmarkt zou crashen.
Ik heb het niet gezien. En er is weinig “leverage”.’
Schaduwbankieren en onduidelijke beleggingsproducten?
‘Ook dat gaat zelden met geleend geld.
Mensen kunnen hun eigen geld kwijtraken. Dat is jammer voor ze. Maar het is geen systeemrisico.’
China heeft de afgelopen dertig jaar vijfhonderd miljoen mensen uit de armoede gehaald, aldus Tay. Er is geen democratie, en dat vergemakkelijkt langetermijnbeleid.
‘Natuurlijk zijn er ook problemen. Maar ik zou niet tegen China willen wedden.’
‘Ik ben niet negatief over obligaties in VS’
De rentes van de VS en landen in de kern van de eurozone staan op historisch lage niveaus. Niemand twijfelt eraan dat de rentes op de lange termijn zullen gaan stijgen. Maar of dit jaar al de lange termijn is? Niels Jensen van Absolute Return Partners in Londen, twijfelt daaraan. Kuddegedrag is een van de sterkste menselijke instincten, aldus de fondsmanager, ‘en op weinig plekken uit zich dat sterker dan bij beleggingen’.
Hij geeft vijf redenen om de consensus aan te vechten.
De crisis in de opkomende markten kan escaleren. De crisis in de eurozone kan weer oplaaien.
De trend van desinflatie wordt sterker en slaat om in deflatie. Het economisch herstel dat thans gaande is, blijkt niet houdbaar. ‘Ten slotte hebben obligatiefondsen nog heel veel contant geld in handen. Als er een uitverkoop komt, dan kunnen die fondsen instappen’, aldus Jensen.
‘Om al deze redenen ben ik er niet van overtuigd dat dit het jaar is waarin de obligatiemarkt zal breken’, aldus Nielsen. (Een stijgende rente heeft dalende obligatiekoersen als gevolg, red.) ‘Ik kan niet negatief zijn over de obligatiemarkten. Niet in de VS en ook niet in Europa.’
‘De wereld zal terugvallen in diepe recessie’
‘Mensen vragen me weleens of er iets is voorgevallen in mijn kindertijd, en of ik daarom altijd afwijk van de consensus.’ Dat schreef Albert Edwards begin deze maand in zijn wekelijkse nieuwsbrief. Edwards is de ‘über-contrarian’. ‘Ik sta op instorten’, aldus de Brit van SocGen. ‘Waarom zien andere mensen de rampen die om de hoek liggen niet, terwijl ik ze wel zie?’
De tegengestelde visies van Edwards zijn eindeloos.
Recente hoogtepunten: de VS staan vlak bij deflatie, de dalende renminbi is het begin van een Chinese devaluatietrend, de crisis die zich nu ontvouwt in de opkomende markten is minder goed in de hand te houden dan de subprime in de VS en zal de wereld terugwerpen in een diepe recessie.
Edwards is bekend om zijn sterke taalgebruik — ooit vergeleek hij centrale bankiers met oorlogsmisdadigers.
Hij heeft weinig fiducie in een goede afloop, bleek uit zijn laatste commentaar. ‘Leun niet op “ontkoppeling” (van opkomende en ontwikkelde markten, red.). Leun niet op liquiditeit van centrale banken. Leun niet op hoop. Hoop is een valse vriend in deze markten.
Die pakt beleggers bij de hand en gidst ze naar ruïnes.’
Ze zijn de narren van de financiële wereld, keren zich tegen trends, zijn geliefd en worden gevreesd