Popper was inderdaad breed, want meende dat zijn benadering voor elke echte wetenschap gold en ging ook met de basiswetenschappers uit de natuurkunde aan. Leerstoelbenamingen deden bij deze grootheid er niet toe. Grote namen in de natuurkunde en economie hebben hem bewierookt.
Staat daar niet verwerping van het klassieke empirisme? En jij noemt hem empirist! Even uit Wiki voor de niet lezer van Popper.
"Kritisch rationalisme[bewerken]
Popper bedacht zelf de term 'kritisch rationalisme' om zijn filosofie te omschrijven. Deze benaming is van belang omdat het zijn verwerping van het klassiek empirisme en van het observatie-inductiemodel dat zich daaruit had ontwikkeld aangeeft. Popper was een verklaard tegenstander van dit laatste model en meende in plaats daarvan dat wetenschappelijke theorieën universeel van aard zijn en alleen indirect kunnen worden getest door hun implicaties te toetsen door middel van een cruciale test.
Het toetsen van een theorie volgens de methode van Popper doorloopt drie stappen:
1.Een theorie wordt getoetst aan de hand van een singuliere uitspraak, de basiszin.
2.De basiszin kan in tegenspraak zijn met een theorie. Daarmee is die basiszin een potentiële falsificator. (Theorie: 'Alle zwanen zijn wit'. Potentiële falsificator: 'Er is één zwarte zwaan'.)
3.Wanneer de falsificator wordt aanvaard - 'Er is één zwarte zwaan' - wordt de universele uitspraak over witte zwanen weerlegd. Wanneer de falsificator niet wordt aanvaard krijgt de theorie een hogere 'corroboratiegraad' (waarschijnlijkheidsgraad van juistheid). Een verhoogde corroboratiegraad betekent volgens Popper niet dat de uitspraak meer waar is dan een uitspraak met een lagere corroboratiegraad, omdat ook een uitspraak met een hoge corroboratiegraad bij een volgende cruciale test weerlegd kan worden.
Hij meende ook dat wetenschappelijke theorieën, en in het algemeen alle menselijke kennis, onvermijdelijk uitsluitend hypothetisch zijn en worden gegenereerd door de creatieve verbeelding om problemen op te lossen die in een bepaalde historisch-culturele context zijn gerezen. Geen enkel aantal positieve waarnemingen om een theorie te testen, kan deze logisch gezien bewijzen; slechts een enkel tegenvoorbeeld waarvoor de theorie niet opgaat, is logisch beslissend: het toont aan dat de theorie waarvan de implicatie wordt getoetst niet juist is.
Poppers weergave van deze logische asymmetrie tussen verificatie en falsificatie is een van de kernpunten van de wetenschapsfilosofie. Het bewoog hem ertoe om falsificeerbaarheid te kiezen als criterium voor het onderscheiden van wetenschap en non-wetenschap: een theorie kan uitsluitend wetenschappelijk zijn als hij ook falsificeerbaar is. Dit bewoog hem ertoe om zowel de aanspraak van het marxisme als die van de psychoanalyse op een wetenschappelijke status af te wijzen, omdat de theorieën waar deze beide stromingen op gebaseerd zijn niet falsificeerbaar zijn"
Hirsh, het heeft met beleggen te maken voor zover het logisch denken en feiten betreft, maar bij beleggen speelt uiteraard ook de emotie die weer dan tot feiten leidt.
Dus ach ieder zijn ding. A5 kijkt graag lijntjes en hoe ze lopen. Laat hem. Kan geen kwaad zolang hij maar niet met enge "nomologische netwerken van constructen etc..". aankomt is het goed
Groet Jonas