Vervolg.
Stel je voor dat de FBI samenwerkte met een speciale aanklager genaamd Mueller om de omvang van de Russische betrokkenheid bij de verkiezingen van 2016 vast te stellen en:- Vond dat de Russische inmenging in de verkiezingen van 2016 "ingrijpend en systematisch" was.
- Heeft aanklachten ingediend tegen 37 personen, waaronder zes adviseurs van Trump en 26 Russische staatsburgers, zeven keer schuldig verklaard of veroordeeld, en "overtuigend bewijs" gevonden dat de president zelf onderzoekers heeft tegengewerkt of voorgelogen en "meerdere malen het recht heeft belemmerd".
- Verwees 14 criminele zaken naar het Ministerie van Justitie, waar de door de president gekozen procureur-generaal - die president George HW Bush had geholpen het Iran/Contra schandaal in de doofpot te stoppen - ze negeerde en liet verlopen.
- Vijf specifieke voorbeelden van criminele obstructie door de president die gemakkelijk vervolgd hadden kunnen worden.
Stel je voor dat toen die president voor herverkiezing ging, Rusland hem opnieuw te hulp schoot door de familieleden van zijn 2020-tegenstander te hacken, op zoek naar schadelijke informatie die suggereerde dat de familie van zijn tegenstander corrupt was, en die ook probeerde te planten. Dat Rusland vervolgens in de maanden voor de verkiezingen namens de kandidaat geruchten daarover verspreidde via de sociale media.
Stel je voor dat toen hij toch verloor, Russische inlichtingenofficieren sociale media gebruikten om zijn beweringen dat de verkiezingen gestolen waren te versterken, wat leidde tot een poging tot staatsgreep waarbij de vice-president en de voorzitter van het Huis werden vermoord.
Stel je voor dat de FBI - gedeeltelijk, tijdens de ambtsperiode van die president - materiaal verzamelde voor een rapport waarin werd geconcludeerd dat:
"Gedurende de [2020] verkiezingen probeerden Russische online beïnvloedingsactoren het wantrouwen in het verkiezingsproces te vergroten door het denigreren van stembiljetten, het benadrukken van vermeende onregelmatigheden en het beschuldigen van de Democratische Partij van kiezersfraude."
Dus, als je bij de FBI zat en dit allemaal wist, hoe zou je dan reageren?
Zou je dieper willen graven, om vast te stellen of een agent van een vijandige buitenlandse mogendheid probeerde Amerika van binnenuit te coöpteren of zelfs te vernietigen, a la The Manchurian Candidate?
Deze week leerden we dat Trump-humper John Durham, een voormalige federale aanklager die beter zou moeten weten, zich hier niets bij kan voorstellen.
Hij gaf een 306 pagina's tellend rapport uit over zijn goedbetaalde vierjarige onderzoek in een vergeefse poging om zijn reputatie te redden (of op te poetsen bij Trump) waarin hij beweerde dat de FBI echt "geen basis" had om de mogelijkheid te onderzoeken dat de Trump-campagne van 2016 geïnfiltreerd of gecorrumpeerd zou kunnen zijn door de Russische inlichtingendienst.
Durham schreef dat er "een compleet gebrek aan informatie van de Intelligence Community was die de hypothese waarop het [2016] Crossfire Hurricane onderzoek [naar Trumps connecties met Rusland en Poetin] was gebaseerd, bevestigde." (Ik moet toegeven dat ik bijna mijn koffie uitspuugde toen ik die zin las.)
In de loop van zijn "onderzoek" van 6,6 miljoen dollar diende Durham aanklachten in tegen twee mensen, die elk een fortuin kostten aan juridische kosten en hun reputatie beschadigden, en in beide gevallen werden de personen vrijgesproken door een jury van hun gelijken.
Durham beweerde later dat hij "verkeerd begrepen" werd door de media, en dat hij de aanklachten niet indiende omdat hij dacht de zaken gemakkelijk te kunnen winnen, maar omdat hij geïnteresseerd was in het bepalen van "het verhaal", blijkbaar op een manier die gunstig zou zijn voor Trump:
"[D]e raadsman heeft de kwade trouw van de regering [Durham] verondersteld en beweert dat het bureau van de speciale raadsman [Durham] opzettelijk heeft getracht deze zaak te politiseren, de media-aandacht op te stoken en de jurypool te bezoedelen," schreef Durham vorig jaar. "Dat is gewoon niet waar. Als derden of leden van de media feiten in de motie van de regering hebben overschat, onderschat of anderszins verkeerd geïnterpreteerd, doet dat op geen enkele wijze afbreuk aan de geldige redenen voor de regering om deze informatie op te nemen."
Toen Bill Barr en John Durham meerdere door de belastingbetaler gefinancierde luxereizen naar Italië maakten om de regering van dat land te ondervragen over mogelijke wandaden van de FBI in het Hurricane Crossfire onderzoek naar Trump en Rusland, ontdekten ze in plaats daarvan bewijs van specifieke "financiële misdaden" die door Trump zelf waren gepleegd en die zo ernstig waren dat ze de reis afbraken en Barr zichzelf toestemming gaf om dieper te graven.
De details van die Trump-misdaden worden niet genoemd in het Durham-rapport van gisteren, en er is geen verklaring voor hun afwezigheid. Barr's "graafwerk" was misschien gewoon weer een doofpot zoals hij destijds deed met Iran-Contra.
Blijkbaar kon Durham's verbeelding zich niet uitstrekken tot de mogelijkheid dat Trump al minstens 30 jaar een Russische bron is en dat nog steeds is. Er is immers duidelijk geen verband tussen hem en Rusland, toch?