Het zelfde probleem als bij de vorige.
Er is grond nodig voor de OVERBEVOLKING als gevolg van oa de IMMIGRATIE.
Waar is er nog te bebouwen grond in de stad.
Het begerig oog valt op de parken, de sportvelden en de tuinencomplexen.
In de loop van de jaren hebben heel wat van die voorzieningen het af moeten leggen tegen de woningbouw in de breedste zin.
Dat gaat uiteraard niet zonder slag of stoot. De tuinencomplexen, paradijzen van de bezitters, die daar tientallen jaren hart en ziel aan gegeven hebben, om er vaak met krappe beurs en al hun energie iets moois van te maken, nu met minder energie, zien de grond onder hun bestaan gestolen worden.
Omdat ze niet de waarheid verteld wordt, maar er allerlei drogredenen worden aangevoerd, waarom het ook nog voor hun bestwil is, dat er veranderingen moeten worden doorgevoerd, voelen zij zich niet begrepen. En beginnen een strijd tegen windmolens.
De tegenpartij bindt zgn in. Een vergissing, zo niet bedoeld, moet beter uitgelegd, enz enz.
Deze partij trekt zich iets terug, maar het vuur dooft niet. Iedere keer een stapje verder. Tot de fanatiekste tegenstanders, woordvoerders, ook maar opgeven. Te oud geworden, of gestorven, of toch maar gekozen voor vertrekken naar elders.
In mijn buurt zijn zo, in de loop van tientallen jaren dit soort processen aan de gang geweest. Het verdwijnen van tuinencomplexen, met gevolg zeer veel verdriet, het verdwijnen van sportvelden, het bouwen van een hotel, in een park. Het zgn herstructureren van een park, in feite een andere bestemming er aan geven voor en andere doelgroep enz.
Niets nieuws onder de ONDERGAANDE zon.
Er moet een EINDE aan komen.